70, Grand rue
Grand rue n° 70 – VII 115 (Blondel), P 772 puis section 1 parcelle 116 (cadastre)
Détruite lors du bombardement aérien le 25 septembre 1944. Sol réuni à la voie publique
Photographie jointe au dossier du M.R.U. (ADBR 424 D 25) – Pignon rue des Meuniers (AMS, 1 Fi 89, 146)
La maison qui fait l’angle oriental de la Grand rue et de la rue des Meuniers est enclavée dans la propriété voisine avec laquelle elle forme un seul bâtiment sur la Grand rue. Elle a un encorbellement de douze pieds de long en saillie de deux pieds neuf pouces d’après le Livre des communaux (1587). Elle change souvent de propriétaire jusqu’à ce que le ceinturier Conrad Hess l’achète en 1623. Elle revient à l’Hôpital Bourgeois en rétribution de l’entretien de Marie Salomé Hess (1690-1711). Le vitrier, aussi fabricant de cages et de cadrans solaires Jean Daniel Kammerer en est propriétaire pendant plus de quarante ans (1715-1757). La maison est estimée à une valeur minimale de 425 et 450 livres (1747, 1776), elle comprend en 1776 une boutique et une arrière boutique au rez-de-chaussée, deux logements et une cave sous solives. Le revendeur Jean Daniel Reith est autorisé en 1780 à réparer le mur latéral détérioré qui clôt l’encorbellement.
Plan-relief de 1725. La maison est la dernière à droite de l’image (Musée historique, cliché Thierry Hatt)
Elévations préparatoires au plan-relief de 1830, îlot 126 (Musée des Plans-relief) 1
L’Atlas des alignements (années 1820) mentionne une maison à rez-de-chaussée en maçonnerie, un encorbellement et deux étages en bois. Sur les élévations préparatoires au plan-relief de 1830, la façade se trouve de part et d’autre du repère (c). La façade Grand rue a une porte et une fenêtre au rez-de-chaussée, une fenêtre à chacun des deux étages et une toiture à trois niveaux de lucarnes. Le pignon dans la rue des Meuniers comprend deux fenêtres, une porte et une autre fenêtre au rez-de-chaussée, deux étages à trois fenêtres et trois niveaux sous combles. La cour G montre à gauche de (1) le mur aveugle à l’arrière de la maison.
La maison porte d’abord le n° 44 (1784-1857) puis le n° 70 de la Grand rue,
le n° 1 (1784-1857) puis le n° 12 de la rue des Meuniers.
Cour G
Coupe du pignon et plan – Plan du rez-de-chaussée (dossier du M.R.U., ADBR 424 D 25)
La maison appartient au fripier Georges Conrad Übelhack (1811) puis au batelier Antoine Schwer (1846). Le marchand de cuirs Frédéric Stahl, propriétaire de plusieurs maisons non loin les unes des autres, conserve le 70, Grand rue lors de la liquidation des biens de sa femme (1894). Les deux façades dépassent de l’alignement, le pignon surplombe la rue d’environ cinquante centimètres en 1910. La maison (rez-de-chaussée à usage commercial, six logements répartis sur quatre étages) est portée sur la liste des bâtiments médiévaux intéressants (1913). Elle est entièrement détruite le 25 septembre 1944 par une bombe qui a explosé au milieu de la façade rue des Meuniers. Le terrain est soumis au remembrement urbain (26 mai 1951). Le propriétaire emploie ses indemnités pour acheter un appartement dans un immeuble d’Etat sis boulevard d’Anvers (1949). Le sol est réuni à la voie publique quand le bâtiment provisoire édifié à l’emplacement des 70 à 74 Grand rue est supprimé.
Angle est de la Grand rue et de la rue des Meuniers, la maison se trouvait avant le bâtiment crépi en rouge (août 2023) – Vue de la rue des Meuniers (juillet 2025)
juillet 2025
Sommaire
Cadastre – Police du Bâtiment – Relevé d’actes
Récapitulatif des propriétaires
La liste ci-dessous donne tous les propriétaires de 1580 à 1952. La propriété change par vente (v), par héritage ou cession de parts (h) ou encore par adjudication (adj). L’étoile (*) signale une date approximative de mutation.
David Andres, batelier et aubergiste, et (1562) Odile Mathis, (1578) Marguerite, veuve du batelier Gervais Meyer, puis (1583) Salomé Erb, d’abord (1657) femme du sachetier Michel Glitz – luthériens | ||
1590* | v | Jean Messerschmidt, pasteur de Düttlenheim, et Marguerite Rentz – luthériens |
1598 | v | Georges Appenzeller, boulanger, et (v. 1595) Barbe Leuprand – luthériens |
1601 | v | Martin Weber, cuisinier puis aubergiste, et (1593) Marie Gartner – luthériens |
1606 | v | Zacharie Uhl, boulanger, et (1587) Elisabeth Haas – luthériens |
1615 | v | Laurent Brecht, meunier, et (1585) Salomé von Hochfelden, d’abord (1577) femme de Luc Bock, (v. 1597) Marthe Fels puis (1621) Barbe Schertzer, remariée (1637) avec Marcel Hahn, veuf de Salomé Jetzstein – luthériens |
1622 | v | Barthelémy Hessmann, notaire, et (1603) Anne Marie Hohenauer – luthériens |
1622 | v | Laurent Stadler, marchand, et (1618) Susanne Pfau – luthériens |
1623 | v | Jean Jacques Scheer, charretier, et (1610) Anne Redler – luthériens |
1623 | v | Jean Gerster, boulanger, et (1604) Judith Arnold – luthériens |
1623 | v | Conrad Hess, ceinturier, et (v. 1620) Marie Weingartter – luthériens |
1690 | h | Hôpital bourgeois, par Marie Salomé Hess |
1711 | v | Jean Georges Riebel, revendeur, et (1704) Marie Françoise Thomas – catholiques |
1714 | h | Alexis Léopold Clad, tailleur et sacristain, et (1714) Marie Françoise Thomas veuve de Jean Georges Riebel – catholiques |
1715 | v | Jean Daniel Kammerer, vitrier, et (1710) Anne Barbe Dürninger – luthériens |
1757 | v | Jean Daniel Reith, fabricant de savon et revendeur, et (1751) Marie Dorothée Müller veuve du cordier Jean Jacques Mægelin – luthériens |
1787 | v | Edmond* Mathieu Bourdot, chaudronnier, et (1760) Catherine Imbs puis (1794) Thérèse Eisenbach – catholiques |
1798 | v | Jean Frédéric Tœpké, passementier, et (1788) Marie Elisabeth Zinssner puis (1798) Susanne Salomé Ulrich, d’abord (1784) femme du ramoneur Abraham Ziegel – luthériens |
1801 | v | Georges Wœller, boulanger à Marlenheim, et (1794) Marie Catherine Hœrter |
1801 | v | Jean Daniel Richshoffer, fripier, et (1793) Marie Barbe Schætzel |
1811 | v | Georges Conrad Übelhack, fripier, et (1793) Marie Madeleine Meyer, remariée (1813) avec le menuisier Jean Henri Bugelé |
1846 | v | François Antoine* Schwer, chanvrier, batelier, et (1840) Marguerite Louise Speisser, d’abord (1822) femme du tanneur Joseph Allgeyer |
1862 | v | Georges Frédéric* Stahl, marchand de cuirs, et (1843) Marie Elisabeth Becky |
1899 | v | Philippe Hutter, marchand épicier, et (1874) Marie Rosin |
1920* | h | Aloyse Bind, jardinier, et (1919) Marie Augustine Hutter puis (1935) Jeanne Catherine Alter |
Valeur de la maison selon les billets d’estimation : 425 livres en 1747, 450 livres en 1776
(1765, Liste Blondel) VII 115 Jean Daniel Reitz
(Etat du développement des façades des maisons, AMS cote V 61) Reÿth, 7 toises, 3 pieds et 6 pouces
(1843, Tableau indicatif du cadastre) P 772, Übelhack, Georges Conrad veuve – maison, sol – 0,42 are
Locations
Aucun bail conservé
Livres des communaux
1587, Livre des communaux (VII 1450)
N.B. « Daüid Andresen des Würths Zur Kalten wittwe », Kalten doit être corrigé en Kanten, voir dans le même registre folio 313 « Dauid Andresen deß altten Würts zur Kandten seligen wittib » et folio 393 « Das Haus Zur Kandten ist Jetzund Dauid Andresen seeligen wittwe »
La veuve de l’aubergiste à la Cannette doit 10 sols pour la maison, à savoir un encorbellement (12 pieds de long, saillie de 2 pieds 9 pouces), une porte de cave inclinée (5 pieds ½ de large, saillie de 4 pieds ½, un étal (7 pieds ½ de long, saillie de 3 pieds)
Anderseits Oberstraßen beÿ dem Zollthörlein wider hienein gemeßen
Daüid Andresen des Würths Zur Kalten wittwe, hatt daselbsten Vor Irem hauß, oben ein Vsstoß xij schu lang, vnd ij schu ix Zoll herauß, Ein lehenete Kellerthüer v+ schu breit, vnd v= schu herauß, Ein Laden vii+ schu lang, Vnd iij schu herauß, Bessert für das Niessen, x ß d.
Préposés au bâtiment (Bauherren)
1780, Préposés au bâtiment (VII 1419)
Le revendeur Jean Daniel Reith demande le 16 octobre l’autorisation de réparer le mur latéral qui ferme l’encorbellement. Les préposés ajournent la décision et chargent l’inspecteur des travaux d’examiner l’affaire. L’inspecteur Boudhors rapporte le 30 octobre que la partie détériorée du mur doit être réparée et que le pétitionnaire pourrait être autorisé à se protéger des intempéries. Les préposés ratifient le rapport.
(f° 149) Montags den 16. Octobris 1780. – Joh. Daniel Reith, Gremp
Johann Daniel Reith, der Gremp, bittet zu erlauben seine ane der langen Straß gelegene Behausung an der Seit Maur, so den Überhang schlieset repariren zu laßen. Erkannt, Bedacht, seÿe die Sach durch Herrn Bau Inspector zu untersuchen.
(f° 153-v) Montags den 30. Octobris 1780. – Joh. Daniel Reith, Gremp
Idem [Mr Nagel der maurer ] nôe. Johann Daniel Reith, des Grempen, wiederholte das den 16. jüngst gethane bitten zu erlauben an seiner ane der langen Straß gelegenen behausung die Seit Maur, so den Überhang schlieset, welche den Einsturtz drohet, repariren zu laßen.
Herr Bau Inspector Boudhors rapportirte, daß er die Sach nach Meiner Gnädigen Herrn Erkanntnus untersucht, und befunden, daß quæstionirte Maur, so weit dieselbe baufällig abgebrochen und dem Imploranten erlaubt werden könte, sich innerhalb vor dem wetter zu sichern. Erkannt : befolgung dieses Rapports.
Description de la maison
- 1776 (billet d’estimation traduit) La maison comprend und boutique et une arrière boutique, deux poêles, deux cuisines et plusieurs chambres, le comble est couvert de tuiles plates, la cave est solivée, le tout estimé avec appartenances et dépendances à la somme de 900 florins
Atlas des alignements (cote 1197 W 37)
Atlas des alignements, 3° arrondissement ou Canton Sud – Grand’rue (en partie)
nouveau N° / ancien N° : 83 / 44
Ubelhack
Rez de chaussée en maçonnerie et 2 étages en bois mauvais et avance
(Légende)
Cadastre
Cadastre napoléonien, registre 28 f° 150 case 1
Ubelhack Georges Conrad V°
Schwer Antoine (Subst. p. 1849)
P 772, sol, maison, Grand’rue 44
Contenance : 0,42
Revenu total : 66,22 (66 et 0,22)
Folio de provenance : (150)
Folio de destination : Gb
Ouvertures, portes cochères, charretières :
portes et fenêtres ordinaires : 14 / 11
fenêtres du 3° et au-dessus : 4 / 3
Cadastre napoléonien, registre 26 f° 497 case 2
Schwer, Antoine
1872 Stahl, Georg Friedrich, Gerberstr. 69
1900 Hutter August, Specereihändler
P 772, Maison, sol, Grand’rue 70
Contenance : 0,42
Revenu total : 66,22 (66 et 0,22)
Folio de provenance : (150)
Folio de destination : Gb
Ouvertures, portes cochères, charretières :
portes et fenêtres ordinaires : 11
fenêtres du 3° et au-dessus : 3
Cadastre allemand, registre 29 page 12 case 4
Parcelle, section 1, n° 116 – autrefois P 772
Canton : Langstraße N° 70 / Grand’rue, Rue des meuniers
Désignation : Hf, Whs
Contenance : 0,42
Revenu : 700 – 900
Remarques :
(Propriétaire jusqu’à l’exercice 1933), compte 586
Hutter August / Hutter August Theodor Wittwe Maria geb. Rosin
1920 Bind Alois Gärtner Ehefrau Marie Augustine geb. Hutter
(rayé 1933)
(Propriétaire à partir de l’exercice 1933), compte 506
Hassenfratz Adele und Geschw.
1924 Hassenfratz Charles Eugène et Marie Emma
1931 Bind Aloise et son épouse Marie Augustine née Hutter
1933 Bind Aloise jardinier à Strasbourg
(842)
1789, Enquête préparatoire à l’Etat des habitants (cote VII 1295)
Canton VII, Rue 221 La Grand’Rue à gauche
44 v. no. 1. dans le Müllergässel
Pr. Bourdeau, Mathias, Chaudronnier – Maréchaux
loc. Bourdeau, George, fils, Chaudronnier – Maréchaux
loc. Ziemp, Chrétien, Savetier – Cordonniers
loc. Pulvermüller, Nicolas, garçon maçon – Manant
loc. Sies, Marie V° d’* bourg
1789, Etat des habitants (cote 5 R 26)
Canton VII, Rue 221 La Grand’Rue à gauche p. 344
44 v. no. 1. dans le Müllergässel
Pr. Bourdeau, Mathias, Chaudronnier – Maréchaux
loc. Bourdeau, George, fils, Chaudronnier – Maréchaux
loc. Ziemp, Chrétien, Savetier – Cordonniers
loc. Pulvermüller, Nicolas, garçon maçon – Manant
loc. Sies, Marie V° d’* bourg
Annuaire de 1905
Verzeichnis sämtlicher Häuser von Strassburg und ihrer Bewohner, in alphabetischer Reihenfolge der Strassennamen (Répertoire de toutes les maisons de Strasbourg et de leurs habitants, par ordre alphabétique des rues)
Abréviations : 0, 1,2, etc. : rez de chaussée, 1, 2° étage – E, Eigentümer (propriétaire) – H. Hinterhaus (bâtiment arrière)
Langstrasse (Seite 97)
(Haus Nr.) 70
Hutter, Specereihändler. 01
Lober, Tagner. 2
Dossier de la Police du Bâtiment (cote 798 W 156)
Grand’rue n° 70 (1872-1952)
Quand Frédéric Stahl demande en 1872 l’autorisation de réparer le crépi et de repeindre la façade, l’agent voyer note que les deux façades dont le rez-de-chaussée est en maçonnerie dépassent de l’alignement, celle vers la Grand rue a une avance, celle vers la rue des Meuniers en pans de bois n’a pas d’avance.
Les bâtiments 70, 72 et 74 Grand rue ont été visités quand les canalisations ont été posées en 1902. Certains témoins en ciment fixés sur les fissures des n° 72 et 74 ont légèrement bougé. Le pignon du n° 70 surplombe la rue d’environ cinquante centimètres.
Le 70, Grand rue est porté sur la liste des bâtiments médiévaux intéressants (1913) ; l’entrepreneur Paul Brion devra traiter le pignon vers la ruelle des Meuniers comme le bâtiment dit Lohkäss (pans de bois peints en brun, maçonnerie en jaune clair, fenêtres en blanc), la façade en maçonnerie Grand rue sera peinte en brun, la partie supérieure couleur crème.
La maison est entièrement détruite lors du bombardement aérien du 25 septembre 1944.
Le bâtiment provisoire édifié 70-74 Grand rue est occupé par Kircher et Compagnie (fournitures pour cordonniers) en 1950 puis Meyerowicz (commerce de vêtements, maison Hosse-Guscht) en 1952.
Sommaire
- 1872 – Le propriétaire Frédéric Stahl demande l’autorisation de réparer le crépi et de repeindre la façade (70, Grand rue et 12, rue des Meuniers). L’agent voyer note que les deux façades dont le rez-de-chaussée est en maçonnerie dépassent de l’alignement, celle vers la Grand rue a une avance, celle vers la rue des Meuniers en pans de bois n’a pas d’avance.
- 1884 – Le maire notifie le propriétaire Frédéric Stahl (demeurant 69, Grand rue) de faire ravaler la façade Grand rue – La façade a été lavée, le dossier est classé, novembre 1884.
- 1884 – Le maire constate qu’il manque une aération à la fosse d’aisances et que le tuyau est en bois, ce qui contrevient au règlement du 4 novembre 1857. – Dossier classé, septembre 1884
- 1886 – Le maire notifie le marchand de cuir Frédéric Stahl (demeurant 69, Grand rue) de faire ravaler la façade Grand rue – La façade a été lavée, le dossier est classé, octobre 1887
1887 – Le maire notifie Georges Stahl (demeurant 69, Grand rue) de faire ravaler la façade Grand rue – La façade a est ravalée, octobre 1887 - 1892 – Rapport de police constatant qu’il manque un tuyau d’aération – La Police du Bâtiment fait un rapport. Il y a deux cabinets d’aisance (a et b sur le croquis) au rez-de-chaussée pour tout le bâtiment à deux étages et deux mansardes habitées, ils prennent l’air sur le couloir. La fosse pourrait être pourvue d’un tuyau d’aération. Le propriétaire déclare qu’il fera les transformations. – Le tuyau d’aération est en place, septembre 1892
- 1894 – Le maître maçon Adé (37, rue Finckwiller) demande l’autorisation de réparer et de repeindre les façades – La Police du Bâtiment note que la façade Grand rue a une avance de 70 centimètres et qu’il n’est pas nécessaire de réparer le crépi – Autorisation de réparer le crépi – Travaux terminés, septembre 1894.
- 1895 – Le maire notifie le propriétaire de se conformer au règlement du 30 novembre 1891 en supprimant les volets des soupiraux – Travaux terminés, novembre 1895
- 1902 – Le maire notifie Auguste Hutter (demeurant sur place) de faire ravaler la façade Grand rue – La façade a été repeinte, octobre 1902
Le maître maçon L. Adé (37, rue Finckwiller) demande l’autorisation de réparer le crépi – Autorisation de poser un échafaudage pour réparer le crépi – Travaux terminés, octobre 1902 - 1908 – Le maître maçon Louis Adé demande au nom du propriétaire A. Hutter l’autorisation de laver la façade et de réparer le pignon – Autorisation – Le crépi est réparé, septembre – Droits réglés pour un échafaudage
- 1910 – L’architecte Théophile Berst (15, rue de l’Arc-en-Ciel) fait remarquer que la maison Barth à l’angle de la ruelle des Meuniers vient d’être terminée. Il serait dans l’intérêt de la ville de faire réparer le 10, ruelle des Meuniers en mauvais état. La maison 70, Grand rue a un pignon en bois à cinq étages qui s’incline d’au moins un mètre vers la rue. Le n° 72 solidaire du n° 70 s’est détaché quelques années auparavant du n° 74. Les témoins qui ont été posés sont rompus.
La Police du Bâtiment déclare que les bâtiments 70, 72 et 74 Grand rue ont été visités quand les canalisations ont été posées en 1902. Certains témoins en ciment fixés sur les fissures des n° 72 et 74 ont légèrement bougé. Le pignon du n° 70 surplombe la rue d’environ 51 centimètres. La Police du Bâtiment va en avertir le propriétaire Hutter et lui demander de poser des témoins à la jonction du n° 72. – Les témoins posés depuis six semaines sont intacts, ils le sont toujours un an plus tard. Le dossier est classé - 1908 – Le maire notifie Auguste Hutter (demeurant sur place) de faire ravaler la façade Grand rue – Travaux terminés, novembre 1908
1909 – Le ravalement n’a pas eu lieu. Le 68, Grand rue n’est pas encore démoli (octobre 1908), il est terminé (novembre 1909) – Rappel, mai 1910.
1912 – Le maire notifie Auguste Hutter (demeurant sur place) de faire ravaler la façade Grand rue – Travaux terminés, août 1913 - 1913 – L’entrepreneur Paul Brion (57, rue de Rosheim) demande l’autorisation de repeindre les façades. Le 70, Grand rue est porté sur la liste des bâtiments médiévaux intéressants. Le pignon vers la ruelle des Meuniers sera traité comme le bâtiment dit Lohkäss (pans de bois peints en brun, maçonnerie en jaune clair, fenêtres en blanc). La façade en maçonnerie Grand rue sera peinte en brun, la partie supérieure couleur crème – L’architecte de l’Œuvre Notre Dame (conservateur) Knauth n’a pas d’objection à faire. – Autorisation
La veuve Arnheiter (peintre en bâtiment, demeurant 11, rue Finckwiller) demande l’autorisation de poser un échafaudage sur la voie publique. Le commissaire de police transmet la demande au maire – Accord – Travaux terminés, novembre 1913. - Commission contre les logements insalubres. 1899, propriétaire Stahl, demeurant sur place. Il faudra réparer les marches d’escalier et poser un garde-corps, raccorder aux canalisations les cabinets d’aisance qui sont en outre trop sombres. – Travaux terminés, sauf le raccordement 1899
1902, propriétaire Hutter. Les cabinets d’aisance devront être déplacés lors du raccordement aux canalisations – La Police du Bâtiment visite les lieux et constate qu’il est difficile de déplacer les cabinets (croquis). La maison est occupée par le propriétaire et un locataire. Le propriétaire devrait supprimer celui des deux cabinets qui est sombre et aménager des jours dans l’autre, remplacer le mur au-dessus de la porte par une grille en fer forgé. – Travaux terminés, juin 1902.
1904, les cabinets d’aisance sont mal tenus
1905, les cabinets ne sont toujours pas raccordés aux canalisations
1915, pas de nouvelle visite, la Commission des logements militaires va entrer en fonction
1915, Commission des logements militaires. Rien à signaler - 1938 – L’entreprise Roger Tomat (86, route de Colmar) demande au commissaire de police l’autorisation de poser un échafaudage sur la voie publique – Accord
- 1945 – La maison est entièrement détruite lors du bombardement aérien du 25 septembre 1944. Certificats de sinistré accordés à Aloyse Bind, propriétaire
- 1950 – La Police du Bâtiment constate que l’entreprise Kircher et Compagnie (fournitures pour cordonniers, anciennement 143, Grand rue, transférée provisoirement 70-74 Grand rue) a posé une enseigne (inscription) sans autorisation – Demande – Autorisation
- 1952 – D. Meyerowicz (commerce de vêtements, 70-74, Grand rue) demande l’autorisation de poser une enseigne (inscription) dont une vers la ruelle des Meuniers à la place de celle de Kircher. Croquis
Idem, maison Hosse-Guscht (le spécialiste du pantalon) – L’architecte des Bâtiments de France autorise seulement les inscriptions vers la Grand rue
Dossier du Ministère de la Reconstruction et de l’Urbanisme (ADBR, cote 424 D 25)
Dossier NV 1315 – La maison (rez-de-chaussée à usage commercial, six logements répartis sur quatre étages) appartient suivant partage successoral reçu en 1932 au jardinier Aloïse Bind, marié en 1935 avec Jeanne Catherine Alter. Le bâtiment est a été entièrement détruit (quantum de destruction, 100 %) par une bombe qui a explosé au milieu de la façade rue des Meuniers. La hauteur des pièces est de 3,10 mètres au rez-de-chaussée, 3,00 mètres au premier étage, 2,90 mètres au deuxième étage, 2,80 mètres au troisième étage et 2,70 mètres dans les combles.
Le terrain est soumis au remembrement urbain (26 mai 1951). Le propriétaire emploie ses indemnités pour acheter un appartement dans un immeuble d’Etat sis boulevard d’Anvers (1949).
Photographie, plan des différents niveaux, coupe du pignon et plan
Pièces principales
Dossier de destruction. Dossier NV 1315, Strasbourg le 10 septembre 1945
Propriétaire, Aloïse Bind, né le 3 décembre 1884 à Osthoffen, commerçant (alimentation), marié le 2 mai 1935 à Strasbourg avec Jeanne Catherine Alter sous le régime de communauté de biens réduite aux acquêts
Immeuble sinistre, section 1 n° 116 sis 70, Grand rue (sol 0,42 ares)
Bâtiment, rez-de-chaussée à usage commercial, étages servant d’habitation
Origine de la propriété, succession suivant partage reçu le 15 juin 1932 par Jules Brenner, notaire à Strasbourg
Bâtiment assuré auprès de la Compagnie Badische Gebäudeversicherung AG pour 25.000 marks
Ministère de la Reconstruction et de l’Urbanisme. Autorisation de transfert
M. Bind est autorisé à employer les indemnités afférentes à son immeuble sinistré à Strasbourg 70, Grand rue à l’achat d’un appartement de 4 pièces au rez-de-chaussée à droite dans l’immeuble d’Etat A 2 sis à Strasbourg boulevard d’Anvers, section 92 parcelle 1
Strasbourg le 30 novembre 1949.
Devis de destruction, architectes Risch et F. Herveh (32,r ue du Vingt-deux-novembre)
Quantum de destruction, 100 %
Date et cause du sinistre, bombardement aérien du 25 août 1944
Ancienneté, 1580
Avant-propos. La démolition de l’ancienne cave et des anciennes fondations inutilisables et gênantes pour la reconstruction etc. ne font pas partie du présent devis, ces travaux étant à effectuer par le M.R.U.
Tableau des pourcentages de destruction. Fondations (briques et moellons). Murs proprement dits (pan de bois). Revêtements extérieurs (ciment). Planchers (chêne). Escaliers (chêne). Couverture (tuiles plates)
(100 %, sauf les caves et fondations, 20 et 30 %)
Procès verbal d’expertise, 22 novembre 1948, en présence des architectes Risch et Herveh (croquis, la bombe a explosé au milieu de la façade rue des Meuniers)
Quelques rectifications furent apportées en ce qui concerne l’assimilation des pans de bois. Les rectifications eurent lieu également sur les murs aveugles qui étant mitoyens furent comptés pour leur demi valeur. Les murs de refends en pans de bois furent retenus comme cloisons, étant donné qu’ils ne sont pas murs porteurs. La distance d’axe en axe du mur de façade rue des meuniers et le mur mitoyen (tous deux servant de murs porteurs des solives) étant inférieure à 4 m.
Dressé par Buccherini, vérificateur, Strasbourg le 6.12.48
Renseignements généraux
Sous-sol, 39 m², hauteur 3,00
Rez-de-chaussée, 39 m², hauteur 3,10
1° étage, 42 m², hauteur 3,00
2° étage, 42 m², hauteur 2,90
3° étage, 40 m², hauteur 2,80
Comble utilisable, 36 et 20 m², hauteur 2,70
Murs en pans de bois, planchers en chêne, couverture en tuiles plates
(B 2) Etat descriptif d’un bâtiment totalement détruit
Propriétaire, Bind, Aloïse, Strasbourg Grand’rue 65
Renseignements relatifs au bâtiment détruit. Adresse, Strasbourg, rue des meuniers No. 6.
Destination du bâtiment, 6 logements d’habitation dans les 4 étages & un local prof.
Ancienneté – antérieur à 1840
Date, cause et circonstances du sinistre – par cause d’une bombe foudroyante tombée dans la rue des meuniers
Agencement moderne.
Y avait-il dans le bâtiment le chauffage central ? non, l’eau ? oui, le gaz ? oui, l’électricité ? oui, un ascenseur ? non, des salles de bains (nombre) ? non, des W.C. (nombre) ?, des fosses fixes ? non, des fosses septiques ? non, le tout à l’égout ? oui, un puits perdu non.
État de conservation et d’entretien.
Emplacement réservé aux croquis
Strasbourg le 10 septembre 1945 (signé) Aloyse Bind
Certificat / Bescheinigung
A charge de l’immeuble désigné ci-dessous qui d’après le livre des immeubles est la propriété de Bind Aloïse, jardinier à Strasbourg
Section 1 n° 116, Grand’rue Nr. 70 – 0 are 42 centiares – sol, maison – Strasbourg, feuillet 1383, section 2
Il existe en col. 9 la mention suivante
26.5.1951 remembrement urbain (Ann. 360), signé E. Ponton
Strasbourg le 30 novembre 1951, Tribunal cantonal (service du livre foncier)
Relevé d’actes
La maison est inscrite au nom de la veuve de l’aubergiste David Andres dans le Livre des communaux (1587)
Fils du batelier Matthias Andres, David Andres épouse en 1562 Odile, fille du jardinier Thomas Mathis
Mariage, Saint-Guillaume (luth. f° II 53-b) 1562. Ehe außzurueffen vff den ostertag. Davids Andreß Mattheiß Andeßen des Schiffmanns Sohn, Ottilia, Thomas Matthißen von Straßburg des garttners verlassene tochter (im 152)
Le batelier David Andres épouse en 1578 Marguerite, veuve du batelier Gervais Meyer
Mariage, cathédrale (luth. p. 295)
1578. der 14 sontag Trinitatis 31 Augusti. Dauid Andres ein Schiffman Margareta Geruasius Meÿer des Schiffmans hinderlaßene widwe (i 150)
Gervais Meyer épouse en 1556 Dorothée, fille de Loup Worms
Mariage, Saint-Nicolas (luth. f° 44 n° 15)
1556. Den 6 Aprilis auff den Ostermontag sind Ehelich eingesegnet Geuasius Meyer von Straßburg vnd Dorothen Wolff Worms nachgelaßne dochter (i 50)
Le batelier David Andres se remarie en 1583 avec Salomé, veuve du sachetier Michel Glitz
Mariage, cathédrale (luth. p. 71)
1583. Dominica Epiphaniæ 6. Januarÿ. Dauid Andres der Schiffmann, vnd Salome Michael Glitzen des Secklers nachgelaßne wittib (i 38)
Originaire d’Ettlingen en Wurtemberg, Michel Glitz épouse en 1557 Salomé, fille d’Etienne Erb
Mariage, Saint-Nicolas (luth. f° 51 n° 31)
1557. De, 5 Iulÿ seind eingesegnet Michael Glitz von Ettlingen aus dem Wirtenberger land vnd Salome Steffan Erben nachgelaßene dochter von Straßburg (i 58)
Jean Gœtz, aubergiste à Kehl, et sa femme Marthe, fille de feu David Andres, aubergiste à la Cannette, cèdent une part de maison à Salomé Erb, veuve dudit Andres (le batelier David Andres et donc le même que l’aubergiste)
1596 (xxiij Januarÿ), Chancellerie, vol. 304 (Registranda Kügler) f° 28-v
(Inchoat. fo: 25.) Erschienen Hanns Götz der würth Zu Keül vnd Martha sein eheliche haußfraw weÿland David Andresen des wurths Zur Kannen selig. dochter
Haben Inn gegensein Erstasmi Bettmans des eiltern vergolders* als geschwornen Vogts Fr. Salome Erbin bemelts David Andres selig. wittwe das sie ane stat vnd für bezalung 60 guldin So sie gedachter Salome Erbin ane einer mehrern Summ Nemblich 103 guldin (…) schuldig worden (…)
übergeben und Zugestelt Einen Fünfftentheyl am Zweÿtheil d. Vbergebern gebürende von v ane Huß, hoffestatt vnd hefflin mit allen Iren gebeuwen gelegen Inn der vorstatt Inn Crutenauw obwendig der gedeckten, brucken einseyt Andres schnellen, die andeseyt Adam Thoman schiffman stoßend hinden vff welsch Christmans schiffmanns selig. erben für freÿ ledig eÿg.
Décision que prennent les Quinze en mars 1587 après la mort de David Andres pour le remplacer dans ses fonctions
1587, Protocole des Quinze (2 R 17)
David Andres selig. 42. 48.
(f° 48) Mittwoch den VIII. Martÿ – David Andres Stattgericht. Rhats vnd Niderngerichts besetzung
der xv Mrst Zeigt an, Alß man verschinen Montag hierinn gebracht, wie man ein and. schöffell ane Stattgericht an dauid Andressen seligen Statt beÿm Rhat ordnen soll, seÿe es nitt geuolgt, sondern widerumb herin gewiß., Inn gemein Zubedencken, Wie es Zu haltten wann der Rhatherr einer Im groß. od. Cleinen Rhat oder der Schöffel einer an den nidern gerichten Im Jahr mit todt abgeht, ob mans soll treyben vnd pleyben lassen, bitz Im Jahr andere substituiren soll. Erkandt h. Hanß Heinrich Mösinger vnd Geygern* sollen die ordnungen besichtig. vnd es bedenck.
La maison revient à Jean Messerschmidt, pasteur de Düttlenheim, et à sa femme Marguerite.
Originaire d’Eichstätt, Jean Messerschmidt achète le droit de bourgeoisie le 3 octobre 1582 en s’inscrivant à la tribu des Tonneliers
1582, 3° Livre de bourgeoisie (4 R 105) p. 392
Johanneß messerschmidtt der pfarrer Zue duttelnheim Hatt daß burgrecht Kaufft ist von eichstett vnnd will Zuo den Küeffern diennen den 3. 8.br 82
Notice de Bopp à son sujet
Bopp, Répertoire des pasteurs
3469. Johann Messerschmidt, verheiratet mit Margaretha
1565-1601. Pfarrer in Düttlenheim. Ihm folgte der Eidam Johann Frey (1468) aus Straßburg. † 1601 Johann Messerschmitt, der Pfarrer zu Düttlenheim aus Eichstätt, erhält am 3.8.1582 [sic] des Straßburger Burgerrecht
Jean Messerschmidt, pasteur de Düttlenheim, et Marguerite Rentz vendent la maison au farinier Georges Appenzeller
1598 (8. Decemb.), Chancellerie, vol. 314 (Registranda Kügler) f° 304-v
Erschienen Herr Johann Meßerschmidt Pfarher und göttlichen Worts verkhündiger zu Düttelnheim vnd Margret Rentzin sein eheliche haußfrauw
Haben In gegensein Gerg Appenzellers Melmans burgers alhie bekhand vnd offentlich verÿehen das sie unverscheidenlich für sich (verkaufft)
huß vnd hoffstatt mit allen Iren gebeuwen gelegen Inn d. St. Straßburg ane d Obern Straßen, einseit ein eck ane dem Müllergäßlin, and.seit Matthÿß Hamman dem Schnÿd. stoßend hinden vff Niclaus Med. den glaßer, Davon gondt Ein pfundt Zehn schilling pfenning gelts vf S Adolffs tag fallendt ablößig mit 30 Pfund pfenning Zu Zween abloßungen herr Philips Meßingers seligen erben, Item Zwölff schilling pfenning gelts vff den heÿlig. Weÿhenachten tag S Marx Closter, Item iiij ß s gelts auch vf Weÿhenachten den Stifftherren Zu S Thoman, Item viij ß gelts auch vf weÿhenachten fallend Juncker Hans Jeorg von Endingen, Verschribene Zins sigen bodenzinß Erblehen ewig Ehrschetzig mit gold od. Münß abzulösen, Wie sichs Inn hauptbriefen befinden würt, als hatt d. Khouffer vber sich genommen, V sind auch v.hafft für 160 guldin St W davon all Jar 50 guldin vff Mariæ v.kundung erlegt werden wollen bitz zu wollen bezalung, sunst ledig eÿgen Vnd beschiht der Khouf vber die beschwerden vmb 334 guldin
(vide Anno 90 fol: 115)
Georges Appenzeller et Barbe Leuprand hypothèquent la maison au profit de Jean Schmaltz. En marge, quittance remise en 1601 à Martin Weber, alors propriétaire de la maison.
1598 (xxvij Decemb.), Chancellerie, vol. 314 (Registranda Kügler) f° 311-v
(Inchoat. fo: 389.) Erschienen Jerg Appenzeller Mälman burg. alhie vnd Barbara Leubrandtin sein eheliche haußfraw
Haben Inn gegensein herrn Hanns Schmaltzen – schuldig seÿen 30 pfund
Zum vnderpfand ernant und ÿngesetzt, huß vnd hoffstatt mit allen andern Iren gebeuwen gelegen Inn der Statt Straßburg and der Obern Straßen, einseit ein eck ane dem Müllergäßlin, anderseit neben Matthÿß Hamman dem Schneÿd. stoßend hinden vff Niclaus Mader den glaßern, dauon gondt Ein pfund 10 schilling pfenning gelts abloßig mit 30 pfund pfenning Straßburg herrn Philipp Messingers seligen erben, Mehr Zwölff schilling Sant Marx Closter, Item vierthalben schilling pfenning den Stifftherrn Zu Sant Thoman, Item Achthalben schilling Juncker Hanns jerg von Endingen vnd sind auch noch verhafftet und underpfant für 180 guldin Straßburger Salome Erbin wÿland dauid Andres seligen wittwe daran alle Jar vff Marie verkündung 50 guldin bezalt werden sollen Vnd dann auch noch verhafftet vnd vnderpfand für 334 guldin
[in margine :] Erschienen Wilhelm Schmaltz Inn namen herrn Hans Schmaltzen seines vettern hatt in gegensein Georg Appenzellers bekandt das hiein geschribene 30 guldin durch Martin Webern als Jetzigen besitzern d. verund.pfandten behaußung gäntzlich erlegt (…) Actum den 26.ten Martÿ Anno 1601.
Georges Appenzeller et Barbe Leuprand hypothèquent la maison au profit de Wolffgang Harneschter. La maison est grevée de plusieurs charges dont une dette envers la veuve de David Andres (propriétaire antérieure) et une rente foncière ou laudémiale envers les nobles d’Endingen.
1599 (xv Januarÿ), Chancellerie, vol. 323 (Registranda Kugler) f° 20
(Inchoat fo: 20.) Erschienen Georg Appenzeller Mälman burg. alh. vnd Barbara Leuwbrandtin sein eheliche haußfrauw
Haben In gegensein herrn Wolffgang Harneschters burg. alhie – schuldig seÿen 27 pfund pfenning Straßburger
dafür Vnd.pfand sein soll hauß vnd hoffstatt mit allen and.n Iren gebeüwen & gelegen Inn d. Straßburg ane d. obern straßen, einseit ein eck ane dem Müllergäßlin, and.seit neben Mattÿs Hamman dem Schnÿd. stoßend hinden vff Niclaus Mader den glaser, Dauon gondt Ein pfund 10 schilling pfenning gelts ablößig mit 30 pfund pfenning herr Philips Mössingers seligen erben, Mehr 12 schilling pfenning gelts S Marx Closter, Item vierdthalben schilling pfenning gelts Juncker Hans Georg von Endingen, Wÿther verhafftet vnd vnderpfand für 180 guldin Straßburger daran alle Jar vff Mariæ Verkundung 50 guldin bezalt werden sollen, David Andreßen des Schiffmanns seligen Wittwen Item verhafftet für 304 guldinn einorth Zÿls wÿß Zubezalen herrn Johann Meßerschmidt Pfarrhern zu Düttlenheim, vnd dann auch noch verhafftet für 30 guldin zu xv batzen welche vf Johannis nechstkünfftig bezalt werd. sollen Herrn Johann Schmeltzen sunst ledig eÿgen,
Vnd Zu noch mehrer Versicherung sindt auch persönlich erschienen vnser burg.n Thoman Stör, vnd Christman Stör beÿde Vettern, Brotbecken vnd burgere alhier haben sich für sich vnd Ire erben, mit sampt Inen den hauptschuldnern unverscheidenlich dafür Zun rechten Bürgen mit und selbs schuldnere ernant
Georges Appenzeller et sa femme Barbe hypothèquent la maison au profit de Jean Martin Trausch
1600 (vts. [22. Aprilis]), Chancellerie, vol. 328 (Registranda Kügler) f° 131-v
(Inchoat. fo: 151.) Erschienen gorg Appenzeller Melman burger alhie und Barbara sein eheliche haußfraw
Haben Inn gegensein Herrn Martin Trauschen – schuldig seÿen 21 fiertel Weÿtzen gelühener früchten
dafür Vnderpfand sein soll hauß vnd hoffstatt mit allen and. Iren gebeuwen gelegen Inn d. St. Straßburg ane d. Oben Straßen einseit ein eck ane dem Müllergäßlin, and.sit Matthÿs Hamman dem Schneÿd. stoßend hinden vff Niclaus Mad. den glaßer, davon gnd. Ein pfund Zehen schilling pfenning gelts ablößig mit 30 pfund pfenning herr Philips Meßings. Fünff Zeheners seligen erben, Item xij ß d gelts Sanct Marx Closter, Item iiij ß d gelts den Stifftherrn Zu S. Thoman, Mehr viij ß d gelts Juncker Hans Georg von Endingen, vnd sindt auch wÿther v.pfand für 180 guldin Straßburg. David Andres des Schiffmanns seligen Wittwe gemeinen erben Zubezalen, Item Wÿters verpfänd für 170 guldin Straßburg herrn Johann Meßerschmidt Pfarrherrn Zu Düttelnheim Zÿls wÿs Zubezalen, sunst ledig eÿgen Wie man sagt
[in margine :] Erschienen herr Martin Trausch Hatt in gegensein herr Steffan Scherern Inn namen Martin Webers seines bruds. als Jetzigen besitzers der verund.pfändten behausung und Jerg Appenzellers (…) Actum den xvj.t Aprilis Anno 1601.
Georges Appenzeller et Barbe Leuprand vendent la maison au cuisinier Martin Weber
1601 (xi Feb.), Chancellerie, vol. 333 (Registranda Kügler) f° 64
Erschienen Georg Appenzeller Mälman burg. alhie vnd Barbara Leüwprandtin sein eheliche haußfrauw
Haben In gegensein Martin Webers, Kochen burgers alhie (verkaufft)
hauß vnd hoffstatt mit allen andern Iren gebeuwen geleg. In d. St. Straßburg ane d Obernstraßen, einseit ein eck ane dem Müllergäßlin, and.seit neben Matthÿs Hamman dem Schnÿd. stoßend, hinden vff Niclaus Mader den glasser, davon gnd Ein pfund 10 schilling ablößig mit 30 pfund pfenning Straßburg Zu Zweÿen malen herrn Heinrich Koppen d: St. Straßburg Amptman, Mehr xij ß gelts vf der h. weÿhenacht tag S Marx Closter, Item virdhalben schilling pfenning gelts, auch vf den h. weÿhenacht tag den Stiffth. Zu S Thoman, So dann wiij ß gelts vff den Heÿlig Weÿhenacht tag fallend, Juncker Hans Jerg von Endingen Vorgeschribene Zins sigen Erblehen, boden zinß, ewig, Ehrschätzig, fürbietig mit geld od. Münß abzulößen wie sich solches In den darüber vffgerichten hauptbrieffen befinden würt, Also hats der Khouffer angenommen, Vnd sind auch wÿter v.pfandt für 50 guldin Straßburg Maria, Veltin Dÿlmans seligen Wittwe, Welche d. Khöuffer also bar Zuerleg. schuldig sein, Item für 53 Pfundt Zwen schilling Simon Glitzen dem Seckler daran vff Johannis Baptistæ nechstkünfftig xxvj lb v ß d So dann die vbrig xxvi lb xiij ß d vff Weÿhenacht auch nechstkünfftig Zubezalen, Item wÿters v.hafft für 200 guldin Straßburger Werung, h. Johann Meßerschmidts Zu Düttlenheim, daran vff Johannis Baptistæ Anno 1602, 50 guldin (…), So dann wÿther für xxxv gl Straßburger für Zwen Zins (…) obbemelten h Johann Meßerschmidten, Wÿther v.hafft für vij lb c ß d j Hans Schmaltz also bar mit v ß davon v.fallenes Zins Zubezalen, H Heinrich Koppen v.fallend Zins vj lib darin d. Zins vf weÿhenachten nechstuerschinen v.fallen begriffen, Item dem Closter Zu S Marx v.fallend Zins 12 ß (…) Item dem Junckler von Endingen v.sessen Zins 7 ß 6 d auch vff weÿhenacht. v.scheinen v.fallen, So dann 3 ß 6 d Zu S Thoman vf weÿhenacht nechstverschinen v.fallen, Wÿters v.pfand für xxxiiij lb bar Zubezalen h Martin Trausch Sunst freÿ ledig eÿg. Wie man sagt, v alles recht & d Khauff bescheh. vber dis beschwerden so d. Kheuffer vber sich genommen, beschehen vmb xx lib vij ß vj d
Hiebeÿ gewesen h Steffan Schroders* Khöuffers brud. Muterhalb. Mehr h Martin Trausch, Hans Nuss, Gabriel Mutschler vnd Simon Glitz d. Seckler
(Nota der Khauff für ledig eÿg. vmb 600 fl. St. W.)
Martin Weber et Marie Gartner vendent la maison au boulanger Zacharie Uhl et à sa femme Elisabeth Haas
1606 (vt spâ [5. Julÿ]), Chancellerie, vol. 367 (Registranda Kügler) f° 185
Erschienen Martin Weber Koch burger alhie vnd Maria Gartnerin sein eheliche haußfrauw wÿland hanns Adolff Gartners des garters seligen dochter haben unverscheidenlich verkaufft vnd Zu Kauffen geben
Zacharias Ule Brottbecken vnnd Elizabeth Häsin seiner ehegemahel vnd Iren erben
huß vnd hofestatt mit Iren gebeuwen gelegen In der St St. ane der Obern strassen, einsit ein eck ane dem Müllergäßel, anderseit Mathÿs Hamman schnÿdern stoßend hinden vff Niclaus Mader den glaser, dauon gondt Ein pfund 10 schilling pfenning St. vff Sant Adolffs tag ablößig mit 30 pfund d St: Zu Zweÿen malen Heinrich Koppen Amptmann, Mehr 12 schilling gelts vff d. heÿligen weÿhenachten tag Sant Marx Closter, Item vierthalb schilling d gelts vff den heÿligen Weÿhenachten den Stifftherren Sant Thoman, Item 7 schilling 6 pfenning vff d. heylig Weÿhen. tag Junckher hanns Georg von Endingen Nachgeschriben dobeÿ Zinß Welche Sammenthafft thun Ein pfund 3 schilling d sie sigen Erblehen, Bodenzins, Ewig, Ehrschetzigk fürbietig mit geld od. Münß abzulösen, wie sich solches In den darüber vffgerichten hauptbrieff befünd. würdt also sollens die Kheuffer ane Ouch In disem Khauff für Jeden schilling Zinß In hauptgutt Ein pfund pfenning thut Z.sammen 23. Lib. gerechnet vnd abgezogen, So dann verkaufft für 100 Pfund pfenning Straßburger Marien, hanns Martins, Elisabeth vnd Hans Mathÿssen geschwisterd vnd Marien Kinder, deren Vogt herr Johann Beychter Gasthalter Inn der Herberg Zum Geÿst, doch wann man nach verschinnung fünff Jaren von dato ane den 100 Lib Je 25 Lib bezalen würde soll man dieselben Zuerlegen schuldig sein vnd nachmals Alle Jar 20 Lib d bitz Zu voller bezalung vnd hiezwisch Järlich der gebür nach Verzinsen, der khauff bescheh. vber die beschwerd deren die kheuffere gewÿsen vmb 197 pfund
Originaire d’Esslingen, le boulanger Zacharie Uhl épouse en 1587 Elisabeth, fille du cordonnier Michel Haas
Mariage, cathédrale (luth. p. 138)
1587. Dominica XXIIII. post Trinitatis. 26. Novembris. Zacharias Ull von Eßlingen der Beck, vnd Elisabeth Michael Hasen des Schuhmachers tochter. Eingesegnet Zinstags den 5. Decembris (i 72)
Le boulanger Zacharie Uhl d’Esslingen devient bourgeois par sa femme Elisabeth, fille de Michel Haas
1587, 2° Livre de bourgeoisie (4 R 104) p. 588
Zacharias Ull, von Eßlingen, der Beck, Hat das Burgerrecht empfangen, von Elisabeth, Michel Hasen des Schumachers Dochter seiner Jetzigen Haußfrauwen vnd will Zu den Beck. dienen. Act. den 9.ten Decembris, 87.
Différentes affaires concernant Zacharie Uhl dans les registres du Magistrat
1588, Conseillers et XXI (1 R 65) Zacharias Uhl (Zacharias Ule) der Beck contra Becken Zunfft. 16. 66. 80. 125. 159. 172. 176. 178. 226.
1588, Protocole des Quinze (2 R 18) Zacharias Uhle. 153. [Bachoffen in der von Hanß Kule erkaufften Behaußung]
1598 Chancellerie, vol. 270 (Gemein Contract Buch) Vertrag zwischen Gabriel Kessler von Mörspurg Beckenknecht und Zacharias Uhlen dem Becken und Burger alhie. 51.
1591, Protocole des Quinze (2 R 20) Zacharias Uhl Haußbeck. 107. 112. 114. 117. 122. 123.
1599, Conseillers et XXI (1 R 78) Bottenbuchs. Georg Braun vmb Bottenbuchs. 59. 344. Hans Sigfridt ist Bottenbuchs worden. 79. Niclaus Kelle und Zacharias Ule. 90.
Le notaire Henri Geyer au nom de sa femme Judith Uhl et le tuteur des mineurs Anne Marie, Daniel, Elisabeth et Zacharie, tous enfants de Zacharie Uhl, vendent la maison à Laurent Brecht, meunier au moulin des Huit-Tournants
1615 (xvj. Martÿ), Chancellerie, vol. 416 (Registranda Kügler) f° 63-v
Erschienen herr Heinrich Geÿer offener Notarius v. Fr. Judith sein gemahll wÿland Zacharien Vlen Brottbecken selig dochter, Mehr herr hanns Philips Kürn holtzhendler als geschworner Vogt Annen Marien, Daniels, Elizabethen v. Zacharien geschwisterd belmts Zacharien Vlen Kinder vogtlich. weÿs Mit beÿstand M hannß Roßer Kürßner alle Schwager verkaufft
dem Ehrenhafften Lorentz Brechen Achtred der Müller
huß v. hoffstatt mit allen Iren gebeud. gelegen Inn der S. S. ane der Obern straßen vff einer seyten ein Eck ane dem Müller gaßlin anderseÿt Mathys hammen dem Schneÿder stoßend hind. vff Niclauß Madern glaßer dauon gend ane drey vnder handtreuwlichen orth vff (…) Sunst für ledig vnd eÿg. der Khauff vber die beschwerd. für 600 gulden
Fils de Clément Brecht, Laurent Brecht épouse en 1585 Salomé, veuve de Luc Bock
Mariage, Sainte-Aurélie (luth. p. 107 n° 14)
1585. den 13 Julÿ sind eingesegnet Lorentz Brecht Clemens Brechten hinderlaßener Sonn, vnd Salome Lucas Bocken hinderlaßene wittwe (i 55)
Fils du meunier Valentin Bock, Lux Bock épouse en 1577 Salomé, fille du batelier Nicolas von Hochfelden, en présence du batelier Nicolas Andres, tuteur de la fiancée et du barbier André Brand, beau-frère du fiancé.
Mariage, Saint-Guillaume (luth. f° 78-v, XVII)
1577. Am Sontag Cantate. Laux Bock ein müller weilandt Veltin Bocks des gartners nachgelaßener Sohne ist vff der Mule Zun acht redern bey seinem schweÿer
Salome, weilandt Clauß von Hochfelden des Schiffmanns nachgelaßene tochter
Dise sind mir angezeigt worden von Philips Andreß dem Schiffman, welcher der Braut vogt ist, der Breuttigam ist M. Andreß Brandts des Scherers schwager
Confirmatio facta Doîca ante Ascensionis Doî die 13. Maÿ. Nos sui * Inuitati sed ego interesse non potÿ* cum esset mihi proficiscendi ad oppidum Wangen (i 183)
Le meunier Laurent Brecht fait baptiser son fils Laurent né de sa femme Marthe
Baptême, Saint-Pierre-le-Vieux (luth. p. 333)
1598. 22. Januarÿ. Lorentz brecht Müller, Martha – Lorentz – Jacob diedele beck, Hans Wild gerber, Katharina hans Raben des Müllers Wittwe (i 175)
Le meunier Laurent Brecht hypothèque la maison au profit de Juste Weinpresser, pasteur à Dinglingen en juridiction de Lahr
1618 (xxiij. Aprilis), Chancellerie, vol. 432 (Registranda Kügler) f° 80-v
(Inchoat. fol. 73.) Erschÿnen Lorentz Brech Achtredder Müller
hatt in gegensein dem wurdigen wohlgelehrten herrn Magistri Justi Weinbreßer Pfarrhern vnd Gottlichen wort verkhündigen Zu Dinlingen Inn der herrschafft Lar seines schwagers – schuldig seÿen 200 gulden
dafür Vnderpfand sein soll hauß v. hoffstatt mit allen Iren gebeu. gelegen Inn der S. S. ane der Obern straß vff einer seyten ein eck am Müller gaßlin andeseit Mathys hamman dem schneÿder stoßend hind. vff Niclauß Madern glaßer daran gend Ein Cappen dem Stifft herren Zu S. Thoman Mehr vij ß d Inn hauptgut für 7 pfund 10 schilling Junckher Rudolff von Endingen, Item 12 schilling pfenning gelt loßig mit xv lb d dem großen gemeynen Almußen Zu S. Marx vnd dann 1 pfund 10 schilling pfenning gelts widerkheuffig mit 30 guld. pfenning herrn Heinrich Kappen dreyzehner* Vnd dann weÿther verhafftet sein 350 gulden zu xv batzen Zachariæ Vlen dem Brottbecken geleg.
[in margine :] Erschienen d. H. Creditor hatt in gegensein hannß Plancken deß weißbecken alß vogts deß Debitoris see. wittiben (…) Act. in p.sentia Hrn Peter Bümblers Pfarrers Zu Kürtzel den 5. Octobris 635.
Le meunier aux Huit-Tournants Laurent Brecht se remarie en 1621 avec Barbe, fille du jardinier Laurent Schertzer : contrat de mariage, célébration
1621 (26. Aprilis), Protocolle (64 not 5) f° 205-v
Eheberedung Zwischen Herr Lorentz Prechten Allhie vnnd Jungfrauen Barbaræ Schertzerin seiner vermelten gespons
der Ehrenhafft vnnd Vorgeacht Herr Lorentz Precht Acht Räder Müller Burger Zu Straßburg, Zu gehorsamer Volg dieser Göttlichen Stifftung vnnd ordnung, bei sich beschlossen, diesen stand auch an Zu tretten, vnnd in die Ehe widerumb Zu schreÿtten, darumb vnnd sonder Zweiffel auß gnädiger Schickung des Allmächtigen, Einen Ehrlichen, Christlichen vnnd freundlichen willen, lieb vnnd anmuth
Zu der Ehren: vnd tugendreichen Jungfrauen Barbaræ, weÿland Lorentz Schertzers des gartners vnder wagnern Burgers Zu Straßburg seeligen dochtern, bekhommen, die er ihme Von Gott Zu seinem Ehelichen gamahl gewünscht (…) darauff Zu einer ehrlichen heuraths abrede vff Donnerstag den 26. Aprilis gegenwärtigen 1621. Jahrs, tag vnd mahlstatt ernant worden
benebens (…) Mathÿß Schertzer der hochzeiterin vogt, Mathÿß Roth derselben Stieffvatter
Mariage, Sainte-Aurélie (luth. p. 47 n° 10)
1621. den 22 Maÿ ist nach ordentlicher außruffung eingesegnet H Lorentz Brecht 8 rädermüller vnd J. Barbara Lorentz Schertzers hinderlaßenne eheliche dochter (i 24)
Inventaire dressé en février 1632 après la mort de Laurent Brecht qui délaisse trois enfants de sa deuxième femme Marthe Fels et une fille de sa veuve Barbe Schertzer. La masse propre à la veuve est de 654 livres. L’actif de la communauté s’élève à 2 959 livres et le passif à 908 livres.
1635 (23.2.), Not. Strintz (Daniel, 58 Not 32) n° 604
Inventarium Aller Haab Nahrung Vnnd güettere, Ligender Vnd Vahrender, Lehener vnd eÿgener, Veränderten Vndt Unueränderter, Keinerleÿ außnenohmmen, so weÿlandt der Ehrenvest vnd vornehme herr Lorentz Precht, achträdermüler vnd alter Cleinen Raths Verwanther alhie Zu Straßburg seeliger, nach seinem außer dißer Welt tödtlichem hinscheiden hinder Ihme Verlaßen, Welches alles auff erfordern vnd begehren, deß Ehrwürdigen vnd Wolgelehrten herrenn M. Michaelis Pastorÿ vicarÿ der Pfarrkirchen Zum Jungen Sanct Peter Zue Straßburg, alß geschwornen vogts frawen Susannen Rotterin, wÿland deß auch Ehrwürdigenn vnnd wolgelehrten herren M. Clementis Prechten gewesenen Diaconj der Pfarrkirchen Zu Sanct Niclauß Zu Straßburg seelig. hinderlaßener Wittiben, als befelch vndt gewalthabers sie er anzeigte, deß Ehrenvesten vnd Wolvornehmmen herren Johann Reinhardt Streckhen Wolverordneten Commissarÿ beÿ der alhieigen Cancelleÿ, wÿland mehr ehrengemelts herrn M. Clementis Prechten seelig, mit Frauwen Susannen Rotterin seiner ehegemahlin auch vorgedacht, ehelichen erzeügter vnd nach todt hinderlaßener dreÿer Kinder, mit nahmen Martha, Clemens vnd Johann Reinhardt die Prechten, geschwornen Vogts, so Zugestandener Leibßblödigkeit halber dißem geschäfft anfänglich nicht beÿwohnen können, Ferner herren Balthasari Prechten burgers Zu Straßburg, für sich selbsten, Mehr frauwen Marthæ Prechtin, herren Georg Meÿers Spittal Müllers burgers Zu Straßburg ehewürthin, mit beÿstandt gutten wißen Unndt willen erstgemeldts Ihres haußwürths, alle dreÿ H. Lorentz Prechten seelig mit Fr. Martha Felßin In anderer ehe erzeugt. Kind. vnd noch lebend. enckell
Mehr des Ehrwürdigen vndt wohlgelehrten herren M. Johann Christophori Schillings, Pfarrherrens der Kirchen Zu Sanct Aurlien In mehrwolbesagter Statt Straßburg alß geschwornen Vogts, Jungfrauwen Annæ Prechtin, wÿland mehrehren gemelts herrn Lorentz Prechten selig In letztter ehe mit frauwen Barbara schertzerin, seiner anjetzo hinderlaßener Wittib, erzeügten döchterleins, alle ob eherngedachts verstorbenen herren seligen nach todt hinderlaßener Kinder vndt daruon noch lebender Enckhell, Durch vorhergedachtte fraw Barbaram schertzerin die Wittib mit beÿstandt herrn hannß Plancken Weißbecken burger Zu Straßburg Ihres geschwornen vogts, geeÿgt vnd gezeigt (…) Actum und Angefang. Inn Straßburg In fernerem beÿsein deß Edlen vnd hochgelehrten herren Johannis Küeffers weitberühmbten Philosophiæ et medicinæ Doctoris von der frawen Wittiben Zu disem geschafft Insonderheit erbettenen beÿstandts wie auch frauwen Susannen Rotterin M. H Clementis Precht. selig. Wittiben obgemeldt. Montagß den 23.t Februarÿ Inn dem Jahr deß herren alß man Zahlte 1635.
Volgtt nuhn die eröffnung der durch den Verstorbenen herren seelig vnd sein an Jetzo hinderlaßene Wittib auffgerichtete Eheberedung, Wie auch publication deß, durch herrn Lorentz Prechten selig. allein auffgerichtet. letzten Willens
Inn einer Müehl behaußung Wie auch deroselb. Müehlen Inn der Statt Straßburg Vorstatt Vnderwagnern ane dem Weÿßenthurn geleg. die Achträdermühl genandt so beede ehegemächt Leÿhenungs Weiß bewohnet befund. Word. Wie volgt
haußrath. Auff dem obersten boden, Auff dem Andern bodenn, Auff dem 3. boden Ane der obern stuben, In d. Stub Cammern, vnnd nebens Kammern, Inn d. hindern hoff Cammern, Inn d. vndern wohnstub Cammern, Inn dem haußöhrinn vor dieser Kuch, Inn d. hindern Stock geg. d. wohn behaußung au d. obern bodenn, Ane der Stuben, Inn dem Pferdtstall, Inn dem hoff, Inn dem Gewölb, Inn dem keller vnd d. Wohnbehausung, so dem verstorbenen H. seel. Eÿgenthümlich Zuständig, befund. word. Wie volgtt
Ferner Inn einer In d. Statt Straßburg, derselben vorstatt vnder wagnern genandt, beÿ St. Aurelien gegen St Margarethæ Closter über
Eÿgenthumb Ane Heüßern. (W.) Item Hoff, hauß
Inn der Vorstatt Straßburg vnder Wagnern beÿ Sanct Aurelien geleg. (…)
(T.) Item hauß hoff hoffstatt
Inn der Vorstatt Straßburg vnder Wagnern beÿ Sanct Aurelien (…)
(T.) Item hauß hoff hoffstatt Inn der Vorstatt Straßburg vnder Wagnern, einseit ein eckh ane Sanct Aureliengaß (…)
Abzug Inn hieuor geschribenn Inventarium gehörig. Vnndt würdt Anfänglich beschrieben der fr: Wittib unverändert gutt, Sa. haußraths 53, Sa. Silbergeschirrs vndt geschmeids 5, Sa. guldiner Ring 14, Sa. eigenthumbs liegender güetter 190, Sa. Lehengüetter 116, Sa. Rebgüetter 6, Sa. eigenthumß ane häußern 15 ß, Ergentzung (133, abzuziehen 113, Pleibt) 20, Summa summarum 654 lb
Volgtt nuhn das gemein Verändet vnd theÿlbar gutt, Sa. haußraths 418, Sa. Frücht. 95, Sa. weins vnd Lehrer vaß 229, Sa. Vihe schiff und geschirrs auch heuw vnd stroh Zum Ackher bäw gehörig 223, Sa. Schiff und geschirr Zum mühlwerckh gehörig 50, Sa. blumen auff den güttern 15, Sa. Silber geschirr und Geschmeids 153, Sa. guldiner ring 8, Sa. baarschafft 58, Sa. Pfenningzinß hauptguts 150, Sa. Eigenthums ane Liegenden güttern 435, Sa. Lehengütter 294, Sa. Eigenthums ane Rebgütter 24, Sa. Eÿgenthumbs Ane häusern 399, Sa. Schulden 182, Sa. verbeßerung an der behaußung beÿ St. Aurelien wie auch angewendten bauwcosten in der mühlen 193, Summa summarum 2959 lb – schulden 908 lb, Nach deren Abzug 2051 lb – Beschluß summa, Conclusio finalis Inventarÿ 2705 lb
Ergentzung der Frawen Wittib unverändert guths Item Vermög vner Weÿland Lorentz schertzers geweßenen gartner vnd. Wagnern d. frawen Wittib vatters seelig. Verlaßenschafft auffgerichtet (…) durch Mathÿs Rothen derselbigen Stieffvatter baar gelüfferet (…) Item Vermög vber Weÿland frauwen Barbaræ Drenßin Mathÿs Rothen gartners vnd. wagnern haußfr. d. fraw Wittib mutter seelig Verlaßenschafft In Anno 1629. durch H Valentinum Bilgern Notarium gefertigt. general theÿlbuch
Barbe, veuve de Laurent Brecht, se remarie en 1637 avec Marcel Hahn, ancien meunier à Sundheim (près de Kehl) alors meunier aux Huit-Tournants
Mariage, Sainte-Aurélie (luth. p. 103)
1637. 23. April St. Aur. Marcellus Han der gewesen Müller Zu Suntheim ietziger 8 rädermüller vndt burger in Straßburg F. Barbara Herrn Lorentz Brechten des gewesenen Achträdermüllers nachgelaßene wittib (im 54)
Marcel Haan de Lahr devient bourgeois par sa femme Barbe, veuve de Laurent Precht, en apportant un fils de sa première femme Salomé Jes[t]ein
1637, 4° Livre de bourgeoisie p. 167
Marcellus Haan von Lohr der Acht Reder Müller allhie empfangt daß Burgerrecht für sich von seiner Haußfrauwen Barbara weÿl. Lorentz Prechten deß geweßenen Achträder Müllers vnd Burgers alhie hinderlaßenen wittib vmb 8 gold. fl. würdt zur Lutzern dienen. Bemelter Marzellus Haan Hat mit sich hieher gebracht Ein Sohnlein Nahmens Hanß Balthasar so Er mit seiner vorigen Haußfr. Salome Jeseinin ehelich erzielet welches Sohnlein bereits sein Mütterlich eügen gut Ju: den 1. Julÿ 1637.
Barbe Schertzer fait dresser l’inventaire de ses apports. Les biens de Balthasar, fils de Marcel Hahn et de sa précédente femme Salomé Jetzstein, sont aussi inventoriés.
1637 (24.4.), Not. Strintz (Daniel, 58 Not 18) n° (407, 408)
Inventarium vnndt beschreibung aller der Jenigen haab Nahrung und güettere, Keinerleÿ dauon außgenohmen so der Ehren und tugendsamen frawen Barbaræ schertzerin, deß Ehrenvest Vnd vorgeachten herrn Lorentz Prechten geweßenen Achtädermüller, alten Cleinen Raths Verwanthen vnd burgers zu Straßburg seeligenn hinderlaßenen Wittib eÿgenthümblich. Zuständig, vnd sie zu Herrn Marcello Haanen gewesenen Müllern Zu Suntheim anjetzo aber burgern Zu Straßburg, Ihrem Zukünfftigen ehegemecht Inn den Ehestandt bringen thut (…) Actum Straßburg Dienstags den 24. Aprilis 1637.
Inn der Achträdermühlen Zu Straßburg vnd dero bewohnend. behaußung befund. word. wie volgt
Item hoff hauß hoffstatt Inn der Vorstatt Straßburg vnder Wagnern beÿ Sanct Aurelien (…)
(408) Sambstags den 19. Aprilis 1637. Ist Inn beÿsein herrn Isaac Junthen deß eltern Meelmanns burgers Zue Straßburg alß geschwornen Vogts Balthasari Haanen, H Marcelli haanen gewesenen Müllers Zu Suntheim mit Salome Jetzsteinin seiner haußfr. selig erzeugten söhnleins, alle die Jenige Zuständig vorwärender Werth nach
Laurent Brecht vend la maison à Barthelémy Hessmann, notaire et greffier à Küttolsheim
1622 (xxviij. Februarÿ), Chancellerie, vol. 446 (Registranda Meyger) f° 68-v
(Inchoat. in Prot. fol. 54.) Erschienen h. Lorentz Brecht müller vff d. Acht Räder Mellen burger zu Straßburg (verkaufft)
herrn Bartholomeo Heßman dem Notario vnd gerichtschreiber Zu Küttelßh. burger Zu Straßburg So Auch hst* Ime & vnd Annen Mariæ hohennauwerin seiner ehelichen haußfr.
hauß vnd hoffstatt mit Allen Ihren geb. & gelg. Inn d. St. St. An der Obern straß. einseit ein Eck Ane dem Mellergäßlin, And.seit n. Mathÿß hamman des schneÿd. erb. hind. vff Niclauß Maders des glasers erb. dauon gnd. j. Kapp. vff Martini dem Stifft Zu Sant Thomas, Mehr vij ß vj d vff weÿhenachten Zu hauptgutt hiehero für vij lb So dann j lb x ß gelts vff Adolphi wid. kheuff. mit xxx lb h Heinrich Koppen xv. Sunst seÿ led. Vnd Ist disser Khauff vber obgehörtte beschwerd. so der Kheüffer vff sich genomm. für vnd vmb iij C lb
Le notaire Barthelémy Hessmann épouse en 1603 Anne Marie, fille de Jean Hohenauer, capitaine de Nuremberg
Mariage, Saint-Pierre-le-Vieux (luth. f° 87 n° 43)
1603. Bartolome Heßman Notarius J. Anna Maria Johann Hohen Awers des hauptmans Von Nurnberg allhie hinderlaßene tochter. 15. Augusti Zu Eckboltzheim Cop. (i 89)
Barthelémy Hessmann revend quelques mois plus tard la maison à Laurent Stadler
1622 (ut spâ. [iiij. Decembris]), Chancellerie, vol. 446 (Registranda Meyger) f° 540
(Inchoat. in Prot. fol. 384.) Erschienen h. Bartholome Heßman Nots. burger Zu Straßburg vnd Gerichtschreÿber Zu Küttelßheim (verkaufft)
Lorentz Stadler burgern zu Straßburg
hauß vnd hoffestatt mit Allen Ihr. geb. & gelg. Inn d. St. St. Ane der Obern straß. einseit ein Eck Ane dem Müller gäßlin, And. seit n. Mathÿß Hamman des schneÿders erb. hind. vff Niclauß Maders des glasers erb. hinden vff Niclaußs Maders des glasers erb. stoßend, dauon gnd j. Kapp. vff Martinj dem Stifft Zu Sant Thoman, Mehr vij ß vj d vff Weÿhenacht. den Edlen von Ending. Item xij. ß gelds vff Johannis et weÿhenachten fallend d Allmoßen Zu Sant Marx, Item j.lb x ß gelds vff Adolffi loß. mit xxx. lb h. hanß Koppen xv., Item seind sie verhafftet vmb j C lb Augustus Armbruster pfarrer zu dingling. So dann vmb j C Lxxv lb davon man Alle Jahr 25. lb ein d Zinß Zachariæ Vlen des Brotbeck. Khind. zuerleg. schuldig, Sunst ledig eÿg. & Vnd Ist disser Khauff vber obgehörtte beschwerd. Zugangen vnd beschehen für vnd vmb j C Lxxv lb
Fils du marchand Georges Stadler de Francfort, le marchand Laurent Stadler épouse en 1618 Susanne, fille du brasseur Lambert Pfau
Mariage, Saint-Pierre-le-Jeune (luth. p. 284 n° 1)
1618. Dominica I post Epiph. 11. Janu. Lorentz stadler d. handelsmann, H. Jerg stadler des handelsman Zu franckfurt Sohn, J. Susanna, Lamprecht pfawen des biersieders hind.lassene Tochter. Eingesegnet Zinst. d. 20. Januarÿ (im 146)
Laurent Stedler devient bourgeois par sa femme Susanne, fille du brasseur Corneille [sic] Pfau trois mois après son mariage
1618, 2° Livre de bourgeoisie (4 R 104) p. 1022
Lorentz Stedler von Franckhfurth d. handelßman Empfahet d. Burgkrecht Von Susanna weÿland Cornelÿ pfawen deß Buersüeders sellig. dochter vnd Wüll Zum Spiegel dienen. Actum denn 4 Maÿ Aô 618.
Laurent Stedler revend quelques mois plus tard la maison à Jean Jacques Scheer. En marge, quittance remise à Conrad Hess, alors propriétaire de la maison
1623 (ut spâ [vj. Martÿ]), Chancellerie, vol. 449 (Registranda Meyger) f° 242
(Inchoat. in Prot. fol. 183.) Erschienen Lorentz Stadler burgern Zu Straßburg (verkaufft)
Hannß Jacob Scheer burgern Zu Straßburg So Auch Zugegen
hauß vnd hoffstatt mit allen Ihren gebeüwen & gelegen Inn der St. St. Inn der Obern strassen, eins. ein eck Ane dem Müller gäßlin, And.se. Mathÿß hamman des Schneiders erben, hinden Vff Niclauß Maders des glasers erben, dauon gnd. ein Kapp. vff Martini dem Stifft Zu St Thoman, Mehr vij ß vj d vff weÿhenachten Inn hauptgutt für vij. lb x ß gerechnet den Edlen von Endingen, Item vij ß gelts vff Johannis Vndt Weÿhenachten fallendt dem Allmußen Zu St. Marx, Item j. lb & ß gelts Vff Adolphi Lößig mit xxx lb hn Heinrich Koppen xiij.ners erben, So dann Vmb j C Lxxv lb d daran mann Alle Jahr xxv lb mit dem Zinß Zachariæ Vlen des Brodtbeckhen Khindern Zuergegen schuldig, Sunst eÿgen & Vnd Alles Recht & Also & Vnd Ist disser Khauff vber obgehörtte beschwerd. so der Kheüffer vff sich genommen Zugangen vnd beschehen für Vnd Vmb 775 pfund
(vide V.gleich in Regis. de A° 635. fol. 442. f. 2.)
[in margine :] Erschienen h: Sebastian Gambß Als welchem die khauffsumm Zuständig, hatt in gegensein h. Geörg Boch. so zugeg. Inn nammen Cunradt Heß. Alß Jetzig. Inhaber der behaußung (…) [sine datum]
Le charretier Jean Jacques Scheer épouse en 1610 Anne, fille de l’arbalétrier Gaspard Redler d’Augsbourg
Mariage, Saint-Pierre-le-Jeune (luth. f° 228-v n° 90)
1610. Hans Jacob scher d. Karcher Anna, Caspar Redlers des Armbrusters Zu Augspurg tochter. Eingesegnet Zinst. den 4. Decemb. (i 118)
Laurent Scheer vend quelques mois plus tard la maison à Jean Gerster, boulanger et aubergiste à Schiltigheim
1623 (ut spâ [v. Junÿ]), Chancellerie, vol. 449 (Registranda Meyger) f° 549-v
(Inchoat. in Prot. fol. 330.) Erschienen Hannß Jacob Scheer burger Zu Straßburg (verkaufft)
Hannß Gersten Weißbeckh vnd Würth Zu Schiltigheim burger Zue Straßburg
Hauß Vndt hoffstatt, mit Allen Ihren gebeüwen & gelegen Inn der St: St: In der Obern Strassen, eins: ein eckh Ane dem Müller geßlin, Ands. Mathÿß hamman des Schneiders Erben, hinden Vff Niclauß Maders des glaßers Erben Dauon gnd. ein Kapp vff Martini dem Stifft Zu St. Thoman, Mehr vij. ß vj d vff Weÿhenachten Inn hauptgutt für vij lb x ß gerechnet den Edlen Von Endingen, Item xij. ß geltd vff Johannis Vndt Weÿhenachten fallet dem Almußen Zue St. Marx, disse beschwerden in hieuor beschrieben 3. posten werden alhier taxirt für xx. lb, Item j. lb x ß gelts Vff Adolphi lößig mit xxx lb hn Heinrich Koppen xiij.ners Erben, Item j C. Lxxv lb daran man Alle Jahr xxv lb mit dem Zinß Zachariæ Ulmen des Brodtbeckhen Khindern Zuerlegen schuldig, So dann Ist solche Behaußung Auch noch verhafftet vmb v C. lb Lorentz Stadler, daran vff Johannis Bapt. vnd Weÿhenachten Jedes mahl das halb mit sampt dem Zinß Zuerlegen Sonst eÿgen Vnd Alles Recht & Also & Vnnd Ist disser Khauff vber obgehörtte beschwerd. so der Kheüffer vff sich nimpt Zugangen vnd beschehen für vnd vmb iij C. L. lb d
Originaire d’Ertingen (en Souabe), Jean Gerster épouse en 1604 Judith, fille du boulanger Nicolas Arnold
Mariage, cathédrale (luth. p. 135)
1604. 3. Junÿ. Hans Gerster der Beck von erdt dingen und Judit, Niclauß Arnoldt des Becken n. g. dochter (i 70)
Jean Grœsster, boulanger d’Ertingen, devient bourgeois par sa femme Judith, fille du boulanger Nicolas Arnold, quinze jours parès son mariage
1604, 2° Livre de bourgeoisie (4 R 104) p. 842
Hannß Grösster der Beckh vonn Örtingen empfahet d. Burg: vonn seiner Haußfrawen Judith Niclaus Arnold deß Becken seligen dochter Will Zun Becken dienen. Actum vt supra [19 Junÿ]
Judith Arnold, veuve du boulanger Jean Gerster, revend six mois plus tard la maison au ceinturier Conrad Hess et à sa femme Marie Weingartter
1623 (ut spâ [xj. Decembris]), Chancellerie, vol. 450 (Registranda Meyger) f° 863
(Inchoat. in Prot. fol. 423.) Erschienen Judith Arnoldtin, weÿland hannß Gersters des Beckh. s. witwe mit beÿstand h Caspari Metler Notÿ Ihres vogts, So dan h. Michell Philipß Lung Nots. Als gewalthaber Jacob Gersters von Erdting. (verkaufft)
Cunradt Hess dem gürtler burg. Zu Straßburg vnd Mariæ Weingartterin seiner vermehlt. haußfr.
hauß vnd hoffstatt, mit Allen Ihren gebewen & geleg. Inn d. St. St. Ane d. Obern straß. einseit ein Eck Am Müllergäßlin, And.seit n. Mathÿß hamman des schneÿders erb. hind. vff Niclauß Mader des glasers erb. stoßend dauon gnd. i. Kappen vff Martini dem stifft Zu Sant Thoman, Mehr 7 ß d gld vff Weÿhenachten std x lb 10 ß d den Edlen von Ending , It. xij ß d gldn vff Johis vnd Weÿhenachten dem Allmoßen Zu St. Marx, It. j lb x ß geld vff Adolffi loß. mt xx lb Heinrich Koppen s. erb. it. seind sie verhafftet vmb j C. Lxxv lb d (…) Zachariæ Vlen des Beck. Khind. Zuerleg. schuldig, So dann vmb 250. lb. Sebastian Gambß, Sonst eÿgen & Vnd Ist disser Khauff vber disse beschwerd. Zugang. vnd besch. für vnd vmb L. lb
Originaire de « Neuenrath » en Hesse (sans doute Neuerod près de Fulda), le ceinturier Conrad Hess achète le droit de bourgeoisie en octobre 1623 en s’inscrivant à la tribu des Tailleurs
1623, 3° Livre de bourgeoisie (4 R 105) p. 821
Conrad Heß Von Newenrath In Heßen geleg. der Gürttler Khaufft d. Burg. recht mit beÿstand Jacob Burgers vnd Paul ostertag elter, Burg. Alhie p. 20 gold guld. vnd Will Zu den Schneid. dienen Actum den 3. 10.bris 1623.
Conrad Hess et Marie Weingartter hypothèquent la maison au profit de Georges Boch
1625 (ut spâ. [xxiij. Martÿ]), Chambre des Contrats, vol. 455 f° 106
(Inchoat. in Prot. fol. 146.) erschienen Cunradt Heß der gürtler burger Zu Straßburg vnd Maria Weingartnerin sein eheliche haußfrauw
haben inn gegenwärtigkeit h Geörg Bochen burgers Zu Straßburg – schuldig seÿent 592 Reichsdaler
zu vnderpfand verlegt vnd eingesetzt hauß vnd hoffestatt, mit Allen Ihren geb. geleg. Inn d. St. St. Ane d. obern straß. eins. ein Eck Am Mülller gäßlin, and.seit neben Mathÿß Hamman des schneÿders erben hind. vff Niclauß Mader des glasers erb. stossend, dauon gnd. j. kapp dem Stifft Zu Sant Thoman, Mehr 7 ß d gelts, loßig mit vij lb x ß d den Edlen von Ending. Item xij ß d gns dem Allmusen Zu Sant Marx, Item j lb x ß d gns loß. mit xxx lb Heinrich Koppen erb. Sunst ledig vnd eÿg.
Conrad Hess et sa femme Marie font baptiser plusieurs enfants à Strasbourg à partir de 1626, dont Marie Salomé en 1639.
Baptême, Saint-Pierre-le-Vieux (luth. p. 16 n° 57) 1626. 2.t Aprilis. Conrad Heß Gürtler, Maria. – K. Elisabeth – Joseph Mex Secklern Catharin Philips Wilffißheims w. Elisabeth Theodosÿ Rihelÿ buchdurckers fr. (i 11)
Baptême, Saint-Pierre-le-Vieux (luth. p. 82 n° 57) 1628. 8.t Huius [Junÿ]. Conrad Heß Gürtler, Maria. – K. Hannß Conradt- Peter Meÿ Bendelkrämer, Hannß Jacob wirt Schujemacher, J. Margreth hepßen von Hagenaw (im 46)
Baptême, Saint-Pierre-le-Vieux (luth. p. 436)
1639. Zinst. d. 4. Junÿ. P. Conradt Heß d. Gürtler, Maria Weingartin. – J. Maria Salome Hannß Conradt – C. Caspar Böringer d. Rothgerber, Elisabeth Hans Conradt Boch des Weinhändlers fr. Jungfr. Salome Herrn Stephan Dürr des holtz Verwalters tochter (im. 219)
Mentions de Conrad Hess dans les registres du Magistrat
1631, Protocole des Quinze (2 R 57) Conrad Heß der Kornwerffer wider Reinhard Merckelbach. 30. 44.
1654, XV (2 R 72) Conrad Heßen Wittib [pt°weins]. 157.
Marie Weingartner, veuve de Conrad Hess, meurt en octobre 1673 en délaissant une fille célibataire. L’inventaire mentione deux titres relatifs à la maison, l’acte d’achat le 11 décembre 1623 et un titre du 15 octobre 1484. L’actif de la succession s’élève à 528 livres, le passif à 2 livres.
1673 (4. 9.br), Not. Theus (Philippe Henri, 59 not 9) n° 215
Inventarium vndt beschreibung aller vndt jeder haab, nahrung vndt güetter, so weÿland die Ehrn: undt Tugendsame fraw Maria Weingartnerin, auch Weÿland deß Ehrsamen und bescheidenen Meister Conrad Heßen, geweßenen Gürtlers und burgers Alhier hinderbliebene Wittib, nach Ihrem den 12.ten jüngsthin gewichenen Monaths Octobris, auß dießer Zergänglichen Welt genommenen seelig. hinscheiden hinder Ihro Verlaßen, welche Verlaßenschafft auff großg. ansuchen deß Edel, Wohl Ehrenvesten fürsichtig und Wohlweißen Herren Andreä Vischers beÿ hiesig. löbl. Regiment der H. XXI. Wohlmeritirten Assessoris, alß der abgeleibt. fr. seel. Wohlgeordnet geweßenen Curatoris, durch die auch Ehren und Tugendtsame Jungfr. Mariam Salome der abgeleibt. fr: seel. mit obgedachten ihren auch seel. v.stortbenen Haußwürth Ehelich erziehlte tochter v. ab intestato hinderlaßene Eintzige Erbin, mit beÿstand deß Ehrenhafft. v. vorgeacht. Meister Michael Marquardts Gürtlers vndt Burgers Alhier, ihres geordneten v. geschwornen Vogts (…) Actum Straßburg Dienstags den 4. Novembris Anno 1673.
In einer der Statt Straßburg ane der Außeren Straß im Müllergäßlin gelegenen, hiehero gehörigen und hernach beschriebenen behaußung ist befunden worden, wie volgt.
Ane Haußrath, In der Cammer A, In der Cammer B, Im Haußöhren, In der Cammer C, In der Obern oder Wohnstuben, In d. Cammer am obern Haußöhren, Im Keller, summa 76 lb, Sa. Silbers 15, Ahne Guldinen Ring 2, Ahne Baarschafft 10
Eÿgenthumb an einer Behaußung. It. hauß v. hoffstatt mit allen andn dero gebäwen, begriffen, weitten, zugehörden, Rechten und gerechtigkeiten geleg. in d. Statt Straßb. ane d. außeren Straß ist ein seit ein Eckh am Müller gäßlin, and.seit neben Balthasar heckhel dem Kantengießer v. Burger, Alhier, hinden auch auff gedacht. Heckeln stoßend. Davon gehet jährlich ein Cappen oder dafür in gelt 2. ß 6.d auff Martini dem Stifft St. Thomæ Alhier (NB. vor d. Cappen wird jährlich g* geb. 4 ß *sein Weiters dem Stifft St: Thomæ 2 ß 6 d.) So dann 7 ß 6 d gelts Zinß jährlich. auff Weÿhenacht. den Edl. von Ending. welcher Zinß jährlich in nahmen ihrer Herr Joh: Caspar Erhardt Schul Schaffner Alhier empfahet in hauptgut, für 7 lb 10 ß gerechnet, Sonsten freÿ ledig und eigen v. über gemelten beschwerden hieher angeschlag. pro 250. lb. d.
Darüber besagt ein Teutscher pergamenten brieff mit d. Statt Straßburg anhangend. Contract Insiegel verwahrt datirt d. 11. Decembris A° 1623. signirt mit altem N. 1. v. dabeÿ gelaßen. Dabeÿ noch ein alter Latinischen pergamenter brieff über gemelte behaußung besagend mit des bischofflichen Hoff Au Straßburg Insiegel verwahrt deß. datum d. 15. 8.br. 1484 signirt mit alten Nis 35 et 3. vnd dabeÿ gelaßen.
Sa. Eigenthumbs ane einer behaußung 250 Pfenningzinß hauptgüter 150, Schulden in das Erb Zugeltend 17, Summa summarum 528 lb – Schuld auß dem Erb Zubezahlend 2, Conclusio finalis Inventarÿ 526 lb
L’Hôpital se charge d’entretenir Marie Salomé Hess, assistée du cordonnier Jean Vierling son tuteur, contre cession de tous ses biens, dont la maison à l’angle de la ruelle des Meuniers
1690 (12.10.bs), Chambre des Contrats, vol. 562 f° 698
(Leibgeding) H. Balthasar Friderich Stößer Schaffner deß Mehrern Hospitals an einem
So dann Maria Salome Heßin, ledigen stands aber majorennis mit beÿstand Johann Vierling deß Hoßenstrickers Ihres Geschwornen Curatoris am andern Theÿl
Zeigten an und bekandten (…) nachfolgende Pfrund uffgericht und abgeredet hatten Nemblichen so überlaßt cedirt und übergibt Sie dem Hospital alle deroselben haab und Nahrung nichts außgenommen, Jedoch mit dießer erlaüterung daß Sie gleich ietzo 75 pfund d. bahr Geltt erlegen sollen inmaßen würcklich geschehen, wie Mehrged. H. Schaffner bekandte, darfür bester form quittirend, Ferner Eine behaußung allhier ahne der Obern Straß, so einseit ein Eck ahn dem Müllergäßlein, anderseit neben Balthasar Häckel dem zinngießer gelegen, welche dieselbe aber Zeit Ihres lebens dergestalt zu bewohnen, daß weder dem H. Schaffner einige haußleuth beÿ Ihrer lebzeiten darinnen Zusetzen noch Sie dießes Hauß anderwärtlich zu verlehnen nicht befugt sein solle
Les administrateurs de l’Hôpital vendent la maison au revendeur Jean Georges Riebel et à sa femme Marie Françoise Thomas moyennant 800 livres
1711 (ut supra [2. Maÿ]), Chambre des Contrats, vol. 584 f° 248-v
(800) S.T. hr Joh: Theobald Reiß alter ammeister u. XIII.ners alß mitpflegers deß mehrern Hospithals beneben H Joh: Martin Schlitzweck Schaffnern daßelbst
in gegensein Joh: Georg Riebel gremp und Mariæ Franciscæ geb. Thomaßin
hauß und hoffstatt mit allen andern ihren gebäuden, begriffen, weithen, zugehörden, rechten und Gerechtigkeiten ahn der obernstraß einseit ist ein eck ahm müllergäßlein anderseit neben Mathis Hammanns deß schneiders E.E. hinten auf Niclaus Maders E.E., davon gehet jährlichen i. Cappen und 2 ß 6 in geld dem Stift St Thomæ, Item 7 ß 6 denen Wormbßerischen EE – um 800 pfund
Originaire de « Niedercappell » en Brandebourg, Jean Georges Riebel achète le droit de bourgeoisie en janvier 1704.
1703, 4° Livre de bourgeoisie p. 747
Joh: Georg Riebel, V. Nieder Cappell Brandenburgisch. Herrschafft, Michael Riebels gew: Küblers daselbst hinth. sohn, empfangt das burgerrecht durchauß gratis, wird beÿ E. E. Zunfft der Möhrin dienen, Jur: d. 16. Jan: 1704.
Jean Georges Riebel épouse en février 1704 Marie Françoise, fille du baigneur Jean Frédéric Thomas (ici Jean Thomas) et de Marie Baumann de Strasbourg
Mariage, Saint-Marc (cath. p. 63)
Anno Domini 1704. Die vero 3. Mensis Februarÿ (…) inthronizati sund Joannes Georgius Riebel ex pago Nider Capell trans Rhenum ex una & Maria Francisca Thomasis, Joannis Thomæ scarrificatoris pm. & Mariæ Baumannin civium argentinensium filia ex parte altera (signé) Johann Fridt Rich Thomaß der bruder (i 34)
Inventaire des biens qu’Anne Marie Baumann, femme du baigneur Jean Jacques Hoffmann, a donné en dot à sa fille Anne Marie Françoise Thomas lors de son mariage avec Jean Georges Riebel
1704 (26.3.), Not. Schatz (Jean Frédéric, 51 Not 5)
Verzeichnuß der Jenigen Haußräthlichen Posten, welche die Ehren und tugendsahme fraw Anna Maria Francisca gebohrne Thomasin, deß Ehrengeachten Herrn Johann Georg Riebelß, burgers in der Königlichen Statt Straßburg, haußfrau, vfzu endt gemeldtem dato von ihrer Lieben Mutter der Ehren und tugendsamen frawen Anna Maria gebohrene Bawmännin deß Ehren und vorgeachten herrn hanß Jacob hoffmanns, deß Reiffbaders und auch burgers Zu gedachtem Straßburg nun mahligen haußfrawen, Zur ehesteur gelüffert bekommen (…) Geschehen in beÿsein obgedachter herren hoffmanns deß Stieff vatters, herrn Riebelß deß. tochtermanns und beeder weiber alß mutter und tochter in Straßburg den 26.ten Martÿ 1704.
Marie Françoise Thomas, veuve de Jean Georges Riebel, au service de l’intendant de la Houssaye, se remarie en 1714 avec Alexis Léopold Clad, sacristain à Saint-Pierre-le-Vieux : contrat de mariage non conservé, célébration
1714, Not. Hoffmann (Christophe Michel, rép. 65 not 12) N° 89
Alexÿ Leopoldi Claden sigristen Zum Alten St. Peter
und Frauen Mariä Franciscä Reibelin gebohrner Thomaßin
Mariage, Saint-Pierre-le-Vieux (cath. p. 266)
Die 4. Mensis Septembris Anni 1714 (…) sacro Matrimonÿ vinculo copulati sunt honestus Adolescens Alexius Leopoldus Clad Argentinensis nec non Sacristanus noster Cum honesta Maria Francisca Thommerin defuncti Joannis Georgii Riebel antehac officialiis apud dnum de La Hussay Intendentem huiatis. Testes (…) Fridericus Thoman Chirurgus ac Ciuis Moltzhemianus (signé) Jolexius leopoltus cladt, hnd signum sponsæ (i 156)
Alexis Léopold Clad fait son apprentissage auprès du tailleur Marc Sost de 1706 à 1709.
1706, Protocole de la tribu des Tailleurs XI 343 (1701-1710)
(f° 204-v) 25° Januarÿ 1706 – Marx Sost nimbt in die Lehr Alexium Leopoldum Clade h Joh: Frid. Clade deß Sigristen Zum alten St. Peter allhier ehelichen Sohn vff 3. Jahr anfangend 1. Januarÿ 1706. und sich endend auff gedachter Zeit 1709. umb 30. fl. vnd 3. frtl. moltzer halben und die übrige helffte Zu end der lehrjahr war presens deß. Jung. vatter
(f° 311-v) 11° Decembris 1708 – Marx Soost quittirt seinen Lehrjungen nahmens Alexium Leopoldum Clad, vnd weil die Zeit erst 1. Januarÿ 1708. auß ist alß soll d. Jung biß dahin die Lehrjung außhalten (ddt. 10. ß)
La tribu des Tailleurs inflige une amende à Alexis Léopold Clad qui travaille en contravention au règlement. Sa mère intercède en sa faveur trois mois plus tard.
1710, Protocole de la tribu de Tailleurs XI 344 (1710-1723)
(f° 12) Dienstag den 6.ten Novembris 1710
Alexius Leopoldus Glack wird gleicher gestalt also angeklagt [daß Er schon etlich Jahr lang Wider die Articul Hien und wieder gearbeitet], ist auch deßen geständig soll 1. lb 10 ß straff erlegen, und sich aller arbeit müßig gehen. moderirt auff 1. lb.
(f° 20) Dienstags den 17. febr: 1711
Alexii Leopoldi Glacken Mutter bittet, weilen Ihr Sohn Jüngsthin wegen gemachter weniger schneider Arbeit mit einer Straff angesehen worden, den selben nicht allein der Straff Zu entlaßen, sondern auch wegen geringer Flicker Arbeit so sich etwann præsentiren möchte mit einem Wenigen beÿtrag Zu Erlauben.
Erkant, Solle ahne statt der Jüngst aufferlegten Straff der 3. fl. nur 2 fl. gleich Baar erlegen, alßdann ferner ergehen, waß recht ist, in Zwischen aber Solle Er sich nicht gelusten laßen einige Arbeit ferner Vorzunehmen.
Inventaire des apports non conservé
1715, Not. Hoffmann (Christophe Michel, rép. 65 not 11) n° 119
Inventarium über herrn Alexÿ Leopoldi Clade des Sÿgristen und frauen Mariæ Franciscæ geb. Thomaßin in die Ehe gebrachte Nahrungen
Alexis Léopold Clad renonce au nom de sa femme au droit de servir de l’eau-de-vie qui avait été accordé à Jean Georges Riebel
1716, Protocole de la tribu des Tonneliers (XI 393)
(f° 287) den [-] 1716 – Joh: Georg Riebler Nachkom mit nahmen Alexius Leopoldus Glady Kündet im nahmen seiner Ehefr. als ged. Riebels W. das Zunfftrecht weg. deß Brandenwein schancks auff, Erk. Willfahrt, dt: Stubengeld p. 1715. vnd pro Zfftschrbr. 1 ß 6. d.
Marie Françoise Thomas fait un codicille par lequel elle lègue une somme d’argent à sa fille en secondes noces Marie Elisabeth.
1729 (19.5.), Not. Dautel (Fr. Henri, 6 E 41, 289) n° 1
Codicill – die Ehren und tugendsame Frau Maria Francisca Clade, gebohrene Thomasin, des Ehrenachtbaren und Vorgeachten Herrn Alexii Leopoldi Clade, wohlbestellten Siegristen beÿ der Catholischen Kirchen zum Alten St Peter, Ehegattin und burgerin allhier Zu Straßburg, Von Verliehung Göttlicher Gnaden gesund gehend und stehenden Leibes, auch gutter richtiger Sinnen und Verstandts
Zum Andern so vermacht sie Frau Codicillirerin ihrem Töchterlein Letzter Ehe nahmentlich Mariæ Elisabethæ Zu einem prælegat in baarem geld 75 Guldin – auff Mittwoch den 19.tag Maÿ Anno 1728.
Contrat entre Alexis Léopold Clad et sa femme Marie Françoise Thomas d’une part et le couvent de Biblisheim où leur fille Marie Elisabeth Clad va prononcer ses vœux.
1738 (17 mars), Not. Humbourg (6 E 41, 59)
sont comparus Le Sr Alexis Leopold Clade marguiller de l’eglise de St Pierre Le vieux de cette ville et dam.le Marie Françoise Thomas Sa femme de luy autorisée et qu’il autorise, Lesquels pour seconder le pieux desir qu’a Marie Elisabeth Clade leur fille de faire profession de religieuse en l’abbaye et monastere de Biblisheim ordre de St Benoit où elle est présentement dans le noviciat, Se Sont par les présentes obligés et engagés (…)
de delaisser a lad. Marie Elisabeth Clade leur fille et à lad. abbaye et monastere à son defaut pour sa dot et reception en iceluy, après le decès seulement du dernier vivant desd. S. et daml. Clade comparans, pareille part et portion en leurs deux successions qu’y aura et prendre Marie Madeleine Riebel fille du premier lit de lad. Marie Françoise Thomas procréée avec feu Jean George Riebel en son vivant homme de chambre de M Olivier secrétaire de Monsieur Le Pelletier de La houssé Intendant de cette province en la succession de ad° Sa mere, et en cas de predecédé dud. Sr Clade pere de la Recipiendaire, tous les biens généralement quelconques qu’il aura délaissés sans en rien reserver ni excepter, à fournir et delaisser cependant comme dit est après le decès seulement de lad. femme (…)
declarent en outre Lesd. comparans, qu’ils passent ces présentes au profit de lad. abbaye et monastere parce qu’ils ne se trouvent point à présent en Etat de payer et fournir à lad. lleur fille sa dot et sa reception
(signé) Jelexius Leopoltus Clad, + marque de Marie Françoise Thomas
Etat des biens avenus à Alexis Léopold Clad après la mort 1) de sa mère chez son fils curé à Geispolsheim, 2) de sa sœur épouse de l’aubergiste Michel Provin.
1742 (26.11.), Not. Hess (J. Jacques, 6 E 41, 1269) n° 41
Designatio Über Alles das Jenige, was Herrn Alexi Leopold Clad, Sigristen in dem Collegiat Stifft Sancti Petri Senioris allhier aus zween unterschiedenen Verlassenschafften, als auß weÿl. Frawen Angelicæ gebohrner Klintzingerin, auch weÿl. H. Johanns Cladt ebenmäßig geweßenen Sigristen gedachten Ehrwürdigen Collegiats Stifft Sancti Petri Senioris hinterbliebener ehel. wittib seiner Leibl. Mutter seel. Verlassenschaffts Abtheÿlung, so nach Ihrem am 19.ten Maÿ 1726. Zu Geÿspoltzh. beÿ Ihrem geistlichen Herrn Sohn genommenen tödlichen hientritt, in beÿsein der überigen Interessenten Vor Einen 5. theil,
so dann aus weÿl. Margarethæ gebohrener Cladin, Herrn Michel Provin Gastgebers zum Kaÿßer und burgers allhier gewessener ehel. haußfrawen seel. seiner Lieben Baaßen seel. Verlassenschafft und in hoc Anno beschehener außweißung per Testamentum Erblichen Zugefallen, weilen nun solche ererbte Posten biß dato nicht schrifftlichen Specificirt (…) So beschehen Straßburg den 26.ten Novembre 1742.
Marie Françoise Thomas, assistée de son curateur et de son mari Alexis Léopold Clad, vend la maison au vitrier Jean Daniel Kammerer et à sa femme Anne Barbe Dürninger
1715 (18.10.), Chambre des Contrats, vol. 588 f° 740-v
(1000) Maria Francisca geb. Thomaßin beÿständlich Joh: Georg Friederich schneiders ihres Curatoris und Alexius Leopoldus Clade Sigrist beÿm alten St Peter ihres mariti und Andres Hegemann schneiders ihrer KK vogts
in gegensein Joh: Daniel Kammerer glaßers und Annæ Barb: geb. Dürningerin
hauß und hoffstatt mit allen anderen ihren gebäuden, begriffen, weithen, zugehörden, rechten und Gerechtigkeiten ahn der obern straß einseit ist ein Eck ahm müller gäßlein, anderseit neben Mathis hammans deß schneiders Erben hinten auf Niclaus Maders EE, gehet jährlich ein Cappen und 2 ß 6 in geldt dem Stifft St Thomæ, Item 7 ß 6 d denen Wormbserischen Erben – (verhafftet um 500 und 175 pf, geschehen um 325 pfund)
Fils du cordier Jean Michel Kammerer, le vitrier Daniel Kammerer épouse en 1710 Anne Barbe, fille du tondeur de draps Jean Dürninger : contrat de mariage non conservé, célébration
1710, Not. Hoffmann (Christophe Michel, rép. 65 not 12) N° 17
Eheberedung – Johann Daniel Kammerers, ledigen Glaßers
und Jungfrauen Annä Barbarä Dürningerin
Mariage, cathédrale (luth. f° 219-v n° 965)
1710. Mittwoch den 24.ten 7.mbr Seind nach 2.mähl. Proclamation ehelich copulirt word. Daniel Kammerer, der Ledige Glaßer, Hanß Michel Kammerers S. Und Seÿlers allhier ehl. Sohn und J. Anna Barbara, weÿl. H. Johann Dürningers gew. b. und duchscherers Hinterl. ehl. tochter [unterzeichnet] Johann Daniel Kammerer als hoch Zeiter, Anna barbara dürningerin als hochzeiterin (i 219)
Inventaire des apports non conservé
1710, Not. Hoffmann (Christophe Michel, rép. 65 not 11) n° 12
Inventarium über H. Joh: Daniel Kammerer des Glaßers und frauen annæ Barbaræ gebohrner Dürrningerin einander zugebrachte Nahrungen
Litige entre Michel Flach, aubergiste à Ittenheim, qui a mis son fils Jean Michel en apprentissage chez Jean Daniel Kammerer. L’apprenti prétend que son maître l’aurait frappé violemment. Le litige porte sur la rémunération du maître.
1713, Protocole des Quinze (2 R 117)
(f° 291-v) Sambstags den 18. Novembris 1713. – Saltzm. noîe hanß Michel Flachen deß Würths von Ittenheim pro filio Johann Michel cit. per sched. Meister Johann Daniel Kammerer dem glaßer vnd burger allhier prod. vnderth. anbringen vnd bitten mit beÿlag Num. i. Kugl. * bittet copeÿ vnd Zu abschneidung weitläuffigkeit deputationem. Erk. ahne die Obere handwercksherren gewiesen.
(f° 327-v) Sambstags den 16. Decembris 1713. – Joh: Flach Ca. Joh: Michel Kammerer
Iidem [Obere handwercksherren] laßen durch herrn Secretarium Friden referiren daß Johann Flach der Würth von Ittenheim wegen seines Sohns Johann Michels wider Meister Johann Michel Kammerer dem glaßer vnd burger allhier gegenwärtiges Memoriale mit beÿlag Num. i. vbergeben, innhaltend daß Er Supplicant vor einiger Zeit ihne seinen Sohn Zu Meister Johann Daniel Kammerer dem Glaßer in der Lehr gethan vndt gleich Zu anfang 20. fl. lehrgelt angegeben, vnd noch ferners ein frtl. Weitzen versprochen, der beklagte Meister aber seinen Sohn mit scheltwortten vnd schlägen dergestalten tractirt, daß Er auß dem hauß vnd lehr sich wegbegeben müßen, mit vnterthäniger bitt angesehen derselbe beÿ der gehaltenen conferentz sich gegen seinem Meister nicht genungsam verantworten Können, vnd deßwegen Zunfftgerichts bescheids vom 19.ten Octobris 1713. Er Supplicant dafür condemnirt word. daß Er dem beklagten auch das frtl. Weitzen beneben den vnkosten lüffern solte, nicht nur ged. bescheid also Zu reformirten, daß Er von lüfferung ged. Frtl. Weitzen befreÿt werden möchte sondern auch der beklagte schuldig sein solte, die bereits empfangene 20. fl. ihne wider Zu restituiren. Worauff beklagter vmb Deputation gebettenn alß man Sie nun ferner gehört, habe Kläger berichtet daß Er weg. seines Sohns dem beklagten für lehrgelt 40. fl. versprochen hette, davon die helffte gleich gelüffert vnd die andere helffte nach der lehrzeit beneben 2. frtl. weitzen Zu entrichten verglich. werd., weilen nun gegner Zwar die 20. fl. bekommen aber von den früchten noch nichts empfangen, so hette d.selbe prætendirt, daß Er ihne ein frtl. früchten geben solte, Er aber ver*te, daß Er ihme etwas Zugeben, nicht schuldig were, wann Er nun ohngeachtet daß von E. Zunfft gericht Zur Steltzen am 19.t Octobris jüngst Zu lüffern Eines frtl. Weitzens condemnirt word. alß hette Er davon eher dießen hohen orth appellirt, mit vnderth. bitt ihne von dern frtl Weitzen Zu befreÿen, Worauff beklagter geantwortet, daß der jung nun 15 wochen beÿ ihme geweßen, vnd schon Zweÿ jahr were, daß Er von ihme außgetretten, vnd die Kleÿder ohnwißend seiner vnd seiner Frawen mit sich genohmen auch das hauß wo voll soldath. geweßen, allein gelaßen hette, da ihme doch kein böß worth were gegeben worden deme noîe der Zunfft Zur Steltz herr Juncker alß Zunfftmeister beÿgefügt, daß man mit diesem Kläger schon große müh gehabt, vnd ohnerachtet Er den 16. Octobris jüngst vor gericht citirt word., dennoch daßelbsten nicht erschienen were, deßweg. man Vnkosten aufftreiben müßen, [f° 328-v] das letztere mahl hette Er sich auff citiren, wider nicht eingefunden sondern nur einen Mandatarium geschickt, darauff denn gegenwärtiger bescheidt ergangen von folgenden Innhalts
In Sachen Meister Johann Daniel Kammerer deß Glaßers, Klägern entgegen vnd wider Johann Flachen den Würth Zu Ittenheim beklagten pt° seines Sohns Johann Michels welcher von Klagendem Kammerer frävendlich auß der lehr geloffen, ist nach angehörter Klag vnd Antwortt Erkandt, daß beklagter Flach ihme Kammerer das annoch restirende Ein Frtl. Waitzen ohnverzüglich lüffern, Zumahlen seine außlagen vnd verursachte vnkosten refundiren vnd bezahlen solle, Donnerstag den 19. Octobris 1713.
Auff Welches der Sohn replicirt, daß Er von dem Meister geschlagen word. were, vnd ihme (behüthe vnß Gott) aus teuffels nahmen heißen auß dem hauß gehen mit betrohen daß Er ihme noch so schlagen wolte, daß ihne das hirn auß dem Kopff * welches aber der beklagte Keines wegs gestehen wollen anbeÿ vnderth. gebetten, es beÿ dem ergangenen bescheid gn. Zulaßen vnd die Kläger in die verursachte vnkosten Zu condemniren. Auff Seith. der herren Deputirten habe man darvorgehalten daß es beÿm allegirten bescheid Zu laßen vnd Kläger Zu dem wozu Er condemnirt word. Zubezahlen angahalten werd. könne, die genehmhaltung Zu Mghh. stehend. Erk. beliebt.
Jean Daniel Kammerer et Anne Barbe Dürninger hypothèquent la maison au profit de l’enseignant Jean Christophe Schæff et de Marie Madeleine Dürninger leur sœur et beau-frère respectifs
1726 (18.7.), Chambre des Contrats, vol. 600 f° 350-v
Johann Daniel Kammerer der Glaßer und Anna Barbara geb. Dürningerin mit beÿstand ihrer schwester Sohns Johannes bleÿfueß des Säcklers und ihres schwesters tochtermanns Christian westermann schuemachers
in gegensein H. M. Johann Christoph Schäff præceptoris in der Armen Schuel und Schreibmeister im Untern Gymnasio und Mariæ Magdalenæ Dürningerin ihres Schwagers und Schwester – schuldig seÿen 200 pfund
unterpfand, Eine behausung und hoffstatt mit allen derselben übrigen gebäuden, begriffen, weithen, zugehörden, Rechten und gerechtigkeiten ahne der Obern Straß, einseit ist ein eck ahm Müllergäßlein anderseit neben Fröreißen dem hohldräher Ehevögtl. weiß hinten auff eben denselben
Jean Daniel Kammerer et Anne Barbe Dürninger hypothèquent la maison au profit des enfants mineurs du marchand de cuir Jean Melchior Vetter
1727 (23.9.), Chambre des Contrats, vol. 601 f° 547
Daniel Kammerer glaßer und Barbara geb. Dürningerin mit beÿstand ihres schwagers H. M Johann Christoph Schäff Schuelmeisters der armen Schuel allhier ihrer schwester Sohns Johannes Bleÿfuß Säcklers
in gegensein Johann Melchior Vetter Specirers als Vogts weÿl. H. Rathh. Johann Jacob Bruder Lederhändlers hinterlassenen dreÿ Kinder erster ehe Johannes, Margaretha Salome und Johann willhelm der Bruder – schuldig seÿen 275 pfund
unterpfand, Eine Behausung und hoffstatt mit allen derselben gebäuden, begriffen, weithen, zugehörden und gerechtigkeiten ahn der obern straß, einseit ist ein eck ahm Müller: gäßlein anderseit neben Fröreißen dem hohldräher, hinten auf eben denselben einen Cappen und 2. ß 6 d in geldt dem Stift St. Thomae und 7 ß 6 d denen wurmßerischen Erben
Jean Daniel Kammerer et Anne Barbe Dürninger hypothèquent la maison au profit des enfants mineurs du marchand Jean Saltzmann
1730 (14.9.), Chambre des Contrats, vol. 604 f° 405-v
Johann Daniel Kammerer der Glaßer und Anna Barbara geb. Dürningerin beÿständlich ihrer Schwester Söhn Daniel und Johann Bleÿfueß
in gegensein H. Johann Daniel Braun banquier und E. E. kleinen Raths alten beÿsitzers als vogts weÿl. H. Johannes Saltzmann gewesten Exsenatoris und handelsmanns 7 jüngster Kinder – schuldig seÿen 500 pfund
unterpfand, Eine Behausung und hoffstatt mit allen derselben gebäuden, begriffen, weithen, zugehörden und Rechten, einseit ist ein eck am Müller: gäßlein anderseit neben Michael Fröreißen dem hohldräher hinten auf eben denselben – davon gibt man jährlich einen cappen und 2 ß 6 in geldt dem Stifft zu St Thomä wie auch 7 ß 6 ß denen Adelischen wurmßerischen Erben
L’inventaire dressé après la mort de Jean Daniel Kammerer en 1747 n’est pas conservé
1747, Not. Brackenhoffer (Jean, répert. 65 Not 2) n° 784
Inventarium über Weÿl. Joh: Daniel Cammerers des geweßenen glaßers seel. Verlassenschafft
Anne Barbe Dürninger lègue par codicille différents outils et ustensiles servant au métier de vitrier, à la confection de cages et de cadrans solaires à André Mühlleiter, fils du boulanger Jean Mühlleiter, qui l’a servie loyalement ainsi que son mari.
1748 (8.10.), Not. Brackenhoffer (Jean, 4 Not 31) n° 851
Codicill Fraun Annæ Barbaræ Cammererin gebohrner Dürningerin weÿl. H Johann Daniel Cammerers geweßenen glaßers vnd burg: alhier Hinterlaßenen Wittib, auffgerichtet dinstags d. 8. Octobris 1748.
persönlich kommen und erschienen, die Ehren vnd tugend begabte frau Anna Barbara gebohrne Dürningerin, weÿl. H. Johann Daniel Cammerers geweßenen glaßers vnd burgers alhier hinterlaßene Wittib, durch die gnade deß grundgütigen gottes aufrecht, gesunden, gehendt vnd stehenden leibes, auch darbeÿ guten verstandts, aufrichtiger Sinnen vnd Vernunfft (…)
Zum andern vnd in erweg vnd betracht Andres Mühlleÿter weÿl. Joh: Mühlleÿters geweß. beckens vnd b. alhier ehelicher Sohn schon viele Jahr beÿ ihro vnd ihrem Ehemann seel. in diensten sich befindet vnd sich jederzeith getrew, gehorsam vnd fleißig verhalten vnd aufgeführet hat, alß will die fr. Codicilliererin ihne hiemit legiret vnd verschafft haben hernach benahmsten Zum glaßer handw. vnd Keffig mach., wie auch zu verfertig. der Sonnen uhren vnd anderen sachen gehörig. werckzeug, Nehmlich (…)
Anne Barbe Dürninger meurt en 1757 en délaissant pour héritiers ses neveux et nièces issus de ses trois sœurs. La valeur de la maison (425 livres) est reprise de l’inventaire précédent. L’actif de la succession s’élève à 309 livres, le passif à 180 livres.
1757 (14.4.), Not. Haering (6 E 41, 1355) n° 46
Inventarium über Weÿland der Ehren und tugendsamen Frau Annä Barbara geb. Dürrningerin längst Weiland des Ehrengeachten Herrn Johann Daniel Kammerers geweßenen Glaßers und burgers alhier Zu Straßb. seel. hinterl. Wb. nun auch seel. Verlt. aufgerichtet Anno 1757. (…) nach ihrem Sambstags den 2.ten fürwährenden Monaths Aprilis aus dießer Welt genommenen tödtlichen Ableiben, hie Zeitlichen verlaßen, Welche Verlaßenschafft auf geziemendes Ansuchen der Verstorbenen, seel. nach dem Eingang dieses Invÿ. benambster ab intestato nachgelaßene Erben inventirt und ersucht durch dieselbe, Nach deme ihnen wie auch Mr Andreas Mühlleiter dem Glaßer ingl. Fr: Mariä Salome geb. Heberlinin beeden Eheleuthen und burgeren alhier, ferner Frau Barbarä geb. Bechtin Johann Heinrich Tscheilig des Buchdruckers Gesellen alhier Ehefrau der Verstorbenen seel. haußleuth (…) So beschehen Straßburg Donnerstags den 14.den Aprilis 1757.
Der Verstorbenen seeligen Erben sind 1. hr Johannes Bleÿfuß der Sattler und burger alhier diesem Geschäfft persönlich abwartend, 2. hr Johann Philipp Bleÿfuß der Kübler und br. alhier, hierbeÿ persönlich zugegen, 3. hr M Johannes Schäff Ludimoderator der hießigen armen Schuhl und Scriba inf: Gymn: hierbeÿ seinen Nutzen selbsten besorgend, 4. hr Philipp Jacob Schäff verschied: hochadel: Familien wohlbestellter Schaffner u. vormehme br. alh. gegenw: Inventur in Persohn abwartend, 5. Fr. Catharina Salome geb. Schäffin hr Joh: Philipp Christoph Seÿbold des tuchscherers u. bs. alhier Ehegattin beiständ. deßelben anweßend, 6. Maria Margaretha Frießin so dann 7. Jfr. Maria Salome Frießin beede ohnbevögtigt unter dem beistandt erstgemeldten H. Schaffner Schäffen beÿ dießem Geschäfft gegenwärtig. Alle sieben der Verstorbenen seel. vor ihro abgeleibter 3. Schwesteren nach tod verlaßene Söhne und Töchter, zu gleichen antheilen
In einer alhier Zu Straßburg an der langen Straß beÿm Müllergäßlein gelegenen in dieße Verlassenschafft gehörigen Behausung befunden worden wie folgt
Eigenthum an einer behausung. (1/3 Erben 2/3 Wÿd: Erben) Nemblich eine Behaußung und Hoffstatt mit allen anderen ihren Gebäuden Begriffen Weithen Zugehörden Rechten und Gerechtigkeiten an der obern Straß alhier Zu Straßburg ein Seith ist ein Eck am Müller Gäßel ander Seith neben H. Schröder des Goldarbeiters Wb. und Erben hinten auf dieselbe stoßend, geleg. davon gehet jährl. ein Capp. und 2 ß 6 d. in Geld dem Stift St Thomæ, It: 7 ß 6 d denen Wormbßerischen Erben sonsten ist dieselbe freÿ leedig eigen Und ist dieselbe vermög der geschw: H. Werck Meister alhier Abschatzung vom 3.ten Julÿ 1747 dabeÿ man es unter anhoffender Erlaubnuß wohlansehnlicher H. dreÿ läßt angeschlagen worden pro 425, thun ermeldte beschwerde den Cappen zu 3 ß evaluirt in doppelt Capital 26, Ist alßo nach Abzug ermeldten boden Zinß hiehero annoch in Außwurff zu bringen 399 lb. Darüber besagt I. teutsch. pergam. Kaufbr. in alh. Cantz. Contract Stub verfert. m. deren anh. groß. Insieg. verwahrt datirt den 18. Octob. 1715, ferner I. anderer perg. Kauffbr. daselbst gefert. datirt den 2.ten May 1711.
Wÿdem dem die verstorbene seelige von längst weÿland H. Johann Daniel Kammerer dem geweßenen Glaßer und burger alhier deren Ehem. seel. Zufolg seines vor H. Not° Christoph Michael Hoffmann den 8.ten Septembris 1719 mit und beneben ihr gestiffteten Codicilli reciproci lebtägig Wÿdumbs weiße zu genießen berechtiget war
Beschreibung der Verl: Vor und an sich selbsten, Sa. hausraths 45 lb, Sa. Silbers 2 lb, Sa. goldenen Ring 1 lb, Sa. baarschafft 5 lb, Sa. Antheils an dem Eigenthum einer behausung 133 lb, Sa. Schuld 122 lb, Summa summarum 309 lb – Schulden 180 lb, Nach deren Abzug 129 lb – Stallsumm 323 lb
La maison dont la veuve avait la jouissance viagère revient à Susanne Marie Kammerer, femme du cordier Philippe Jacques Dürr
1757 (18.4.), Not. Haering (6 E 41, 1355) Joint au n° 46 du 14.4.1757
Vergleich und Abtheÿlung auch Wÿdumbs Außweißung – (f° 5 v) Außweißung der Verstorbenen seel. genoßenen Wÿdumbs, Solcher bestehet Krafft über ihres ehemanns seel: Verl. durch H. Not° Johannes Brackenhoffer den 17. 8.bris 1747 errichteten Summarichen Calculi
In zwo tertzen einer behausung und hoffstatt mit allen anderen ihren Gebäuden, begriffen, Weithen, zugehörden, Rechten und Gerechtigkeiten an der obern Straß 1s. ist I. Eck am Müller Gäßel 2.s. H. Schröders des Goldarbeiters Wb. und Erben hinten auff ebendieselbe gelegen, davon gehet jährl. ein Capp. und 2 ß 6 d in Geld dem Stift St Thomæ It: 7 ß 6 d denen Wormbßerischen Erben,
es sind über die Wÿdumbs erben gegen deren freÿen beziehung laut angezeigten Calculi ihre frau Cammererin seel. Erben zu verguthen schuldig 122 lb
Und haben Jfr. Kuhnen sel. Erben Fr. Susanna Maria geb. Kuhnin Mr Philipp Jacob Dürren Seÿlers Ehefrau weÿl. auch herrn Johann Philipp Kuhne dem Seÿler den Wÿdumbs Erben besagte zwo tertzen der behausung um solche von jüngst verwichener Mariæ verkündigung genießen zu könen abgetretten und entschlag.
Les héritiers cèdent la maison à Jean Daniel Reith pour 400 livres
1757 (13.9.), Not. Haering (6 E 41, 1355) Joint au n° 46 du 14.4.1757
Vor mir dem unterschriebenen Not° (…) persönlich erschienen Hr. Philipp Jacob Kammerer Seÿler und b. alhier und Frau Susanna Maria gebohrener Kammererin Mr Philipp Jacob Dürren ebenmäßigen Seÿlers und hiesigen burgere Ehefrau, unter deßelben Vollwort, die haben
in gegensein H Johann Daniel Reith Fastenspeißhändlers und hießigen Burgers angezeigt und bekandt daß Sie demselben aufrecht vnd unwiederrufflich Verkauft und Zu Kauffen gegeben (…)
benantlich Zween dritte Theil vor ohnvertheilt von und ane einer Behaußung und Hoffstatt mit allen anderen ihren Gebäuden Begriffen Weithen Zugehörden Rechten und Gerechtigkeiten an der obern Straß alhier Zu Straßburg 1.s. ist solche 1. Eck am Müllergäßel 2. s. neben H. Schröder des Goldarbeiters Wb. und Erben hinten auf eben dieselbe stoßend, gelegen, Von der gantzen Behaußung gehet jährlich ein Cappen und zween schilling sechß Pfenning in Geld dem Stifft St. Thomæ, Item Sieben Schilling sechß Pfenning den Wormbßerischen Erben Zu Bodenzinß, sonsten (…) übrigens freÿ leedig und eigen und sind ihnen obige Zween dritte theil als ein van Weiland H Johann Daniel Kammerer geweßenen Glaßer und br. alhier Zu Straßb. ihrem Bruder und respê Vaters seelig. halbbruder seel. ererbtes den 18.den Aprilis jüngst Von deßen hinterbl. Wb. Fr. Annä Barbarä geb. Dürrningerin seel. Erben Vom Wÿdem befreÿtes und freÿ entschlagenes Eigenthum zuständig, der überige dritte theil gebührt ihr Fr. Kammererin seel. sieben Eigenth. Erben. Und ist dießer Kauff vnd Verkauff zugangen und beschehen vor und um 800 gulden
So beschehen Straßburg Dienstags den 13.den 7.bris 1757.
Acte définitif passé à la Chambre des Contrats au profit du revendeur Jean Daniel Reith et de sa femme Marie Dorothée Müller
1757 (4.10.), Chambre des Contrats, vol. 631 f° 274
Johann Philipp Kammerer der seÿler, Fr. Susanna Maria geb. Kammerer Philipp Jacob Dürr des seÿlers Ehefrau, Fr. Catharina Salome geb. Schäffin H. Johann Philipp Christoph Seÿbold des tuchscherers Ehefrau, Johann Bleÿfiuß der säckler, Johann Philipp Bleÿler der kübler, H. Johann Schääff der schulmeister, H. Philipp Jacob Schääff der adelische schaffner, Margaretha Frießin und endlich dero schwester Jfr. Maria Salome Frießin beÿständlich ged. H. Schääff
in gegensein Johann Daniel Reith des krempen und Mariæ Dorotheæ geb. Müllerin
eine behausung und hoffstatt mit deren allen gebäu, rechten und gerechtigkeiten ane der Obern straß, einseit ist ein eck am Müllergäßel, anderseit neben H Schröder des goldarbeiters wb. und erben, hinten auff dieselbe – davon gibt man einen cappen und 2 ß 6 d in geld dem Stifft St Thomä und in denen adelischen von Wormßer 7 ß 6 d – als ein ererbtes guth – geschehen um 600 pfund
Jean Daniel Reith et sa femme Marie Dorothée Müller hypothèquent la maison au profit du tailleur Jean Georges Busch
1757 (4.10.), Chambre des Contrats, vol. 631 f° 276
Johann Daniel Reith der kremp und Maria Dorothea geb. Müllerin beÿständlich H. M. Johann Michael Freÿtag und Johannes Ammel beede kübler
in gegensein H. Rathh. Johann Georg Busch des schneiders – schuldig seÿen 400 pfund
unterpfand, eine behausung cum appertinentis ane der obern straß, einseit neben H. Schröders wittib und erben, anderseit ist ein eck ane der Müllergäßlein, hinten auff die Schröderische erben
Jean Daniel Reith et sa femme Marie Dorothée Müller hypothèquent la maison au profit du brossier Jean Paul Thalwitz
1763 (5.5.), Chambre des Contrats, vol. 637 f° 230-v
Johann Daniel Reith der kremp und Maria Dorothea geb. Müllerin beÿständlich Johann Conrad Dürrbeck des leinenwebers und Johannes Ammel des küblers
in gegensein Johann Paul Dallwitzer des bürstenbinders – schuldig seÿen 200 pfund
unterpfand, eine behausung cum appertinentis ane der Obernstraß, einseit ist ein eck anderseit neben den Schröderischen erben
Jean Daniel Reith et sa femme Marie Dorothée Müller hypothèquent la maison au profit de Jean Louis Ehrlen, pasteur à Saint-Pierre-le-Vieux
1770 (14.12.), Chambre des Contrats, vol. 644 f° 580
Daniel Reith der fastenspeishändler und Maria Dorothea geb. Müller mit beÿstand Johann Michel Freÿtag des küblers und Johann Daniel Müller des seÿlers beede ihren nächsten
in gegensein H. M. Johann Ludwig Ehrlen der evangelischen pfarrers beÿm Alt St Peter – schuldig seÿen 500 pfund
unterpfand, eine behausung cum appertinentis im Linßerfelßer gäßlein, einseit neben weÿl. Frickischen erben, anderseit und hinten auf löbl. Stifft Alt St Peter gehörigen häußer
Item eine behausung cum appertinentis ane der oberen straß einseit neben N. Krafft dem goldarbeiter, anderseit ist ein Eck ane dem Müllergäßlein, hinten gedachten Krafft
Les experts estiment la maison à 450 livres à l’inventaire dressé en 1786 après la mort de Marie Dorothée Müller.
Les héritiers cèdent la maison à Jean Daniel Reith le jeune
1787 (7.5.), Not. Saltzmann (Jean Daniel, 6 E 41, 608) Joint au 549 du 26.9.1786
(f° 16) Ueberlassung der 3. häuser. Erschienen vor dem unterschriebenen der Stadt Straßburg geschwornen Notarius, als Zu Erörterung weiland Frauen Maria Dorotea Reÿthin gebohrner Müllerin, des nun auch weiland H. Joh: Daniel Reÿth ältern, gewesenen hiesigen burgers und Seifensieders, verstorbener Ehegattin Vermögens-Nachlaßenschaft berufenem Inventir schreiber, Herr Philipp Jacob Dürr, vormaliger Kaffesieder und E. E. grosen Rahts alhier alter wolverdienter beisitzer derselbe hat, als (…) bestellter Anwald H. Joh. Jacob Mägelin, des Seifensieders, Lichtermachers und burgers in Hamburg
deßen vier einbändigen Geschwistern namentlich Herrn Johann Daniel Reÿth dem jüngeren, Fastenspeishändler und Seifensieder, H. M. Andreas Reÿth, Mitglied des hiesigen geistl. Seminarii, Fraun Maria Barbara geb. Reÿthin, des H. Peter Friedrich Schott, auch Fastenspeishändlers und Seifensieders Ehegattin, mit beihilfe desselben, so dann Fraun Maria Dorotea geb. Reÿthin, beiständlich ihres Ehemanns H. Jeremias David Zimmermann, des Liechtermachers, allen Burgern allhier (überlaßen habe)
einen fünften teil an der unvertheilten Hälfte, das ist einen Zehnten Theil von nachgemelten häusern,
deren eines samt hofstatt gelegen in hiesiger Stadt an der obern langen Straß, ein Seit ist ein Eck an dem Müllergäßlein, ander Seit neben obigem H. Schott hinten auf ebendenselben stosend, so auser einem Kappaun und zween Schilling sechs Pfenning in Geld jährlich auf Weÿhenachten Löbl. Stift St. Thomä alhier, in gleichem dann 7 Schilling 6 Pfenning des Jahrs auf Martini zu liefern habender ewiger Zinse frei und eigen,
das Zweÿte Haus, Hofstatt, Höflein und bronn mit deßen Gebäuden, begriffen, Weiten, Zugehörden, Rechten und Gerechtigkeiten gelegen in hiesiger Statt an der Obern langen Straß an dem Linsenfelsergäßlein ein Seit neben H. Lt. Johann Michael Osterrieth Procuratore bei E. E. grosen Raht ander Seit neben nachbeschriebenem Haus, hinten auf Schmidt dem Geflügelhändler stosend, vor frei und eigen,
Und dann die dritte Behausung, Hofstatt und Höflein mit allen deren begriffen, Rechten und Gerechtigkeiten auch an dem Linsenfelsergäßlein neben vorbezeichnetem Haus gelegen, ander Seit und hinten auf die löbl. Stift Alten St Peter gehörigen Häuser stosend, ebenfals vor frei und eigen. – um 440 Gulden Straßburger Währung
Abgelesen und unterschriebenen in Straßburg den 7. Maj anno 1787
Les héritiers Reith vendent la maison au chaudronnier municipal Edmond Mathieu Bourdot moyennant 1 000 livres
1787 (21.6.), Chambre des Contrats, vol. 661 f° 247
H. Johann Daniel Reÿth burger und fastenspeishändler, mehr Herr M. Andreas Reÿth Pfarrer zu Schwiegheim jenseits Rheins, mehr Fr. Maria Barbara Schottin geb. Reithin Peter Friedrich Schott des fastenspeishändlers Ehegattin, so dann Fr. Maria Dorothea geb. Reithin Jeremias David Zimmermann des lichtermachers Ehegattin
in gegensein Edmundus Matheus Pourdot des burgers und Statt kupfferschmidts und Catharinæ geb. Imbßin beiständlich H. Exsenat: Johann Heinrich Huck des tuchscherers und Philipp Jacob Cesar des Cantzleÿ Botten
eine behausung und hoffstatt mit allen deren Gebäuden, Begriffen, Weithen, Zugehörden, Rechten und Gerechtigkeiten ane der langen Stras, einseit neben ihnen denen Käuffern selbst einseit ist ein Eck ane dem Müllergäßlein hinten wieder auf die die Käufer – davon gibt man jahrs in das Wurmserische lehen 7 ß 6 p ane ewigen Zinß und löbl. Stifft St Thomä 7 ß 6 d ane Cappen geld – um 1000 fl. (verhafftet), als ein vätterlich ererbtes guth eigenthümlich zuständign um 2000 gulden
Edmond Bourdot a fait son tour de compagnon pendant cinq ans. Comme il lui manque six mois pour terminer ses années d’épreuve il demande en mars 1760 une dispense en citant des précédents. La maîtrise objecte qu’il a seulement vingt-cinq ans. La commission estime qu’il y a lieu d’accéder à la demande du pétitionnaire qui est fils de bourgeois alors que des dispenses ont été accordées à des étrangers. Les Quinze ratifient les conclusions de la commission. Edmond Bourdot devra régler trois livres, moitié à la Ville, moitié à la tribu.
1760, Protocole des Quinze (2 R 172)
(p. 79) Sambstags d. 1.ten Martÿ. – Bourdeau ca. Kalt Kupfferschmid
Christmann nôe Edmond Bourdeau des Ledigen Kalt Kupfferschmids Von hier Ca. E. E. Mstschfft der Kalt Kupfferschmid Obermeister prod. unterth. mem: und bitten mit beÿl. Sub N° 1 pt° dispensatione von der Muthzeit, Claus bitt Cop. et Term. Ord. obtinuit.
(p. 120) Sambstags d. 15.ten Martÿ. – Bourdeau ca. Kalt Kupfferschmid
Christmann nôe Edmund Bourdeau in actis Ca. E. E. Mstschfft der Kalt Kupfferschmid Obermeister auch in actis erholet productum Vom 1. hujus und bitt Deput: Faust pro Freund producirt unterth. Verantwortung juncto petito und bittgleichfalls Dep. Erk Deput:
(p. 161) Sambstags d. 29.ten Martÿ. – Bourdeau ca. Kalt Kupfferschmid
Obere handwercks Herren lassen per H. Secret. Stædel referiren es habe Edmund Bourdeau der Ledige Kalt Kupfferschmid Von hier Ca. E. E. Mstschfft der Kalt Kupfferschmid Obermeister d. 1. hujus beÿ MGHh. ein unterth. Memor: und bitten, so mit beÿl. sub N° 1 übergeben und darinnen Vorgetragen, er habe sich beÿ Imploratischer Meisterschafft angemeldet um von der übrigen Muthzeit dispensirt und Zu dem Meister Recht admittirt Zu werden, er seÿe aber abgewiesen worden, die weilen er nun ¾ Jahr an seiner Muthzeit Verarbeitet, fünff Jahr aber gewandert Kein Meister übrigens die Muthzeit gäntzlich außgehalten, als ergehe an Mghh. das Implorant gehorsamsten bitten hochdieselbe gnädig geruhen wollten Zu erkennen, daß er Von [p. 162] noch übrigen Muthzeit Zu dispensiren gegen Erlag der Gebühr am das Meister Recht Zu recipiren seÿe.
Ejusdem habe hier auff imploratische Meisterschafft hier* unterth. Verantwortung Juncto petito übergeben und darinnen Implorant seÿ Kaum 25 Jahr alt Könne also seine Muthjahr Wohl verarbeiten die Meister die, wie der Implorant Vorbringt, der Muthjahre nicht verarbeitet, seÿen entweder Meisters söhn gewesen oder hätten Meisters töchter oder Wittiben geheurathet, u*s einem eintzigen seÿ 10 wochen an seiner Muthzeit geschencket worden, diesemnach gelange an E. G. Imploratische Meisterschafft gehorsamsten Bitten den Gegentheil mit seinem begehren ab und an die Ordnung zu Verweisen, mithin den Handwerck bescheid gnädig Zu confirmiren, idq. refus. Expens.
Auff geschehene Weißung habe der Implorant præsens replicirt, deß Kein einiger Meister allhier befindlich, welcher seine Muthjahr gantz Verarbeitet worunter er diejenige nicht verstehe, welche Meisters wittiben oder töchter geheurathet Zum Exempel meister Christian Saus welcher schon in Anno 17* * dispensirt worden* und andern mehr, er wolle also nochmalen gehorsambst um widerholung* [p. 163] seines petiti gebetten haben. Nôe Implorarischer Meisterschafft seÿen Vorgestanden Abraham Reumann als Ober und Joh: Friderich Ziesig als Unter meister, welche sich auff ihre Verantwortung bezogen mit dem beÿsatz, daß diejenige Meister welche ihre Muthjahr nicht verarbeitet, Von Mgh. aus besonders besegenden Umständen dispensirt worden, der Implorant seÿe annoch jung und hätte an 2 Jahren erst 9 Monathe vermuthet, bitten nochmalen um Abweißung.
Die H. Deputirte hätten dasjenige Præjudicium welches der Implorant in der Person Mr Sausen selbst allegirt nachgeschlagen und gefunden, daß da derselbe ein frembder gewesen und nur 7. Monath vermuthet gehabt dahin angewiesen worden noch sechs Monath Zu verarbeiten, da nun der heutige Implorant ein Burgers Kind auch 9 Monath an seiner Muthzeit Zurückgelegt, so glauben daß die Meisterschafft sich nicht Zu beschwehren habe, der Implorant auch gar Wohl Zufrieden seÿn Könnte, wann Mghh. geruhen wollten Zu erkennen daß der Implorant annoch 6 Monath verarbeiten solle und wann diese Zeit verfloßen, er als dann dispensando gegen Erlag 3 lb halb Löbl. Statt und halb Implorantes Meisterschafft heim: [p. 164] fällig Zu dem Meister Recht admittieren [ge]laßen werde. Die Confirm. Zu Mghh. stellend. Erk. Bedacht Confirmirt.
(p. 204) Sambstags d. 23. Aprilis – Bourdeau ca. Kalt Kupfferschmid
Christmann nôe Edmund Bourdeau des Ledigen Kalt Kupfferschmids Ca. E. E. Mstschfft der Kalt Kupfferschmid Obermeister prod. unterth. mem: und bitten pt° Meisterrechts Froereisen pro Freund bitt Cop. et Term. Ord. obtinuit
(p. 230, deficit) Sambstags d. 24. Maji (p. 231) angebrachte und anderntheils von dem Obermeister bestättigte Nachricht, daß der Implorant Zwar ungeschickt, aber Keine Arbeit erhalten Können, so dann die Imploratische Meisterschafft nichts wieder des Imploranten dermaliges petitum einzuwenden hat, als hätten die H. Deputirte dafür gehalten, daß der Implorant gegen Erlag der Unkosten und 3. lb d. pro dispensatione halb Löbl. Statt und halb Imploratischer Mschfft. heimfällig, von der Ihme angesetzten 6 Monath Muthzeit Zu dispensiren und præstitis præstandis Zu dem Meister Recht der Kupfferschmidt Zu admittiren seÿe, die confirmation zu E. G. stellend. Erk. bedacht confirmirt.
(p. 233) Sambstags d. 31. Maji. – [Christmann] nôe Edmund Bourdeau in actis Ca. E. E. Meisterschafft der Kalt Kupfferschmid auch in actis bitt Commun. sententiæ. Erk. Willfahrt.
(p. 236) Sambstags d. 7. Junÿ – [Bescheid]
Sambstags d. 24. Maji. In Sachen Edmund Bourdeau des Ledigen Kalt Kupfferschmids Imploranten, ane einem, entgegen und wieder E. E. Meisterschafft der Kalt Kupfferschmid Obermeister Imploraten am andern theil, auff producires unterth. memoriale, juncto petito Wir geruheten Zu erkennen daß der Implorant dispensando und gegen Erlag in das Meister Recht Zu recipiren seÿe, des Imploratischen Ober Mstr. beÿ besessener Deputation gethane Declaration daß er des Imploranten begehren Zu Unsere beliebigen Dijudicatur stellen auch alle übrig der Parthen angehörtes vor: und anbringen ist der Hn Deputirten abgelegter Relation nach Erkanndt, daß der Implorant gegen Erlag der Unkosten und 3. lb d. pro dispensatione halb Löbl. Statt und halb Imploratischer Mschfft heimfällig, von der Ihme angesetzten sechs Monath Muthzeit Zu befreÿen und præstitis præstandis Zu dem Meister Recht der Kupfferschmidt Zu admittiren seÿe.
Edmond Mathieu Bourdot est admis à la tribu en décembre 1760
1760, Protocole de la tribu des Maréchaux XI 139 (1754-1770)
(f° 101) Freÿtags den 19.ten Decembris Anno 1760 – Catholischer neuer Leibzünfftiger
Edmond Matthieu Bourdeau, der Kupfferschmid, weiland Matthieu Bourdeau, des geweßenen Fastenspeißhändlers und burgers allhier nachgelaßener Sohn stehet vor und bittet ihne dißorths vor einen Leibzünfftigen anzunehmen, producirt Stallschein de dato 24.ten Septembris 1760. Erkannt, willfahrt, dt. 5. fl. 6. ß d
Fils de Mathieu Bourdot, le serrurier Edmond Mathieu Bourdot épouse en 1760 Catherine Imbs, originaire de Kirchheim (près de Marlenheim)
Mariage, Saint-Louis (cath. p. 106) Hodie 15 Julii anni 1760 (…) sacro matrimonii vinculo in facie Ecclesiæ conjuncti fuerunt Edmundus Matthæus Bourdot argentinensis, faber ærarius, filus Defuncti Matthæi Bourdot in vivis civis et pinguium propolæ hujatis, et Mariæ Elisabethæ Jacquemain Conjugum parochianus noster ex unâ, et Catharina Imbsin ex Kirchen hujus diœcesis oriunda, filia defuncti Joannis Imbs civis in Kirchen et annæ Catharinæ Clausmann Conjugum etiam parochiana nostra ex alterâ partibus (signé) Edmundus Mathus Bourdot, + signum sponsæ (i 55)
Catherine Imbs meurt en 1794 en délaissant trois enfants ou leurs représentants. La maison est portée à son prix d’achat, soit 1 000 livres. L’actif de la succession s’élève à 3 201 livres, le passif à 3 027 livres.
1795 (12 fructidor 3), Strasbourg 3 (44), Not. Übersaal n° 467
Inventarium über weiland bürgerin Catharina geb. Imbs des burgers Mathäus Bourdot, Kupferschmidts, gewesener Ehefrau Verlassenschafft, angefangen den 13. germinal in dem 3. Jahr, nach ihrem den 16. germinal 2 erfolgten Absterben
die Verstorbene hat nachbenamste Kinder und Enckel zu ihren natürlichen Erben hinterlaßen 1. des weiland Georg Thomas Bourdot gewesenen Kupferschmitts allhier ihres den 28. August 1793 verstorbenen Sohns mit seiner wittib der bürgerin Catharina geb. Götz erzeugt und hinterlassenen zweÿ Kinder a) Johann Jacob Bourdot so 5 Jahr alt, b) Magdalena Josepha Bourdot so 2 ½ Jahr alt derselben Vogt ist der b. Ignatius Chopin Schneider alhier, 2. den b. Sigmund Bourdot Kupferschmitt und 3. die ledige u. großjährige bürgerin Maria Theresia Bourdot
Bericht, keine Eheberedung, kein Inventarium errichten lassen
(Documenta) Cit. J. George Coffetier Jardineur de Plobsheim au nom de Catherine Goetz veuve Bourdot sa femme demandeur d’une part et le Cit. Ignace Jobin de Strasbourg en qualité de tuteur des enfants mineurs délaissés par feu Bourdot procréés avec Catherine Goetz defendeur, le 29 ventose 8
in einer an der langen Straße gelegenen in diese Verlassenschafft gehörigen behaußung N° 44
hausrath 965 lb, Waar und Werckzeug 2839 lb
Eigenthum an Häusern. Eine behaußung samt zugehörden u. Rechten mit N° 43 bezeichnet gelegen an der langen Straße einseit neben dem b. Georg Daniel Allheilig ledigen Schneider, anderseit neben nachgemelter behaußung N° 44 hinten auf (-), davon hatte man ehemals dem Collegiat Stift jungen St Peter nunmehro aber der Nation 66 Livres an Erblehen zinns u. dem Stifft St Thomä 10 sols u. vor einen Cappen 1 lb jährlich auf Johannis Christ an ewigen zins zu entrichten, hier ohne Nachteil dem Ankauf nach angeschlagen wird pro 5000 pfund – über die behaußung N° 43 ist vorhanden ein Kaufbrieff in der C. C. Stub vom 25. September 1671
Und eine behaußung Höflein u. hoffstatt samt zugehörden und Rechten N° 44 gelegen an der langen Straße einseit neben vorbeschriebener behaußung anderseit ist ein Eck an dem Müllergäßlein, hinten auf obige behaußung, wovon man jährlich der Wurmser’schen Familie 1 lb 10 ane bodenzinß u. dem Stift St Thomä 10 sols und vor einen Cappen 1 lb jährlich auf J.is Christi an ewigen zins zu bezahlen hat, ohnpræjudicirlich dem Ankauf nach ausgeworfen wird vor 4000. Über die behaußung N° 44 sind vorhanden Kaufbrieff in der C. C. Stube vom 2. maÿ 1711, 18. Octobris 1715 und 4. Octobris 1757
die beÿde Häuser seind den 21. Junÿ 1787 von dem br. Peter Friedrich Schott, Fastenspeishändler und deßen Ehefrau und denen Reithschen erben dem Wittiber. verkauft und der Kauf Contract darüber in der C. stube passirt worden worüber aber keine Expedition vorhanden wie der Wittwer erklärte
summa Häußern 9000 li, Summa summarum 12.804 livres – Passiv schulden 12.095 livres, Nach deren Abzug 709 livres
Enregistrement, acp 36 F° 172 du 12 fruct. 3
Edmond Mathieu Bourdot se remarie en 1794 avec Thérèse Eisenbach, de Plobsheim : contrat de mariage, célébration
1794 (28 brumaire 3), Strasbourg 4 (26), M° Roessel n° 202
Eheberedung – persönlich erschienen der Bürger Mathieu Bourdot Wittiber und Kupfferschmidt zu gedachten Straßburg, als hochzeiter ane Einem
So dann die Bürgerin Theresia Eisenbach von Plobsheim gebürtig sich aber dermahlen alhier zu Straßburg aufhaltend, ledig und großjährigen Standts, weÿland Johann Georg Eisenbach, gewesten ackersmanns zu gedachtem Plobsheim, mit der noch lebenden Margaretha gebohrene Haus, ehelich erzeugt und hinterlaßene tochter als hochzeiterin ane dem andern Theil
Actum Straßburg den 28. Brumaire im dritten Jahr der in Einheit und unzertrennlich bestehenden francken Republick [unterzeichnet] Matheus Bourdot, Handzeichen der hochzeiterin
Enregistrement, acp 29 F° 95 du 29 brumaire 3 – revenu industriel, 100 fr
Mariage, Strasbourg (n° 143)
Cejourd’hui 4 frimaire l’an trois de la République française une et indivisible (…) sont comparus pour contracter mariage d’une part Edme Mathieu Bourdot, agé de 58 ans, Chaudronnier, né et domicilié en cette commune, fils légitime de feu mathieu Bourdot, Chaircutier et de feue Marie Elisabeth Jacquemin, veuf de Catherine Imbs, de l’autre part Thérèse Eisenbach agée de 28 ans, domiciliée en cette commune depuis huit ans, native de Plobsheim département du bas rhin, fille légitime de feu Georges Eisenbach, cy devant Prevot audit lieu, et de Marguerite hauss (…) 1° l’acte de naissance du futur portant qu’il est né le 8 janvier 1736 (…) 2° l’acte de décès de Catherine Imbs épouse en premières noces du futur portant qu’elle est morte en cette commune le 16 germinal de l’année passée, 3° de l’acte de naissance de la future portant qu’elle est née le 14 mars 1768 (i 76)
La rente foncière d’une livre dix sols est portée à l’inventaire dressé après la mort de Marie Esther Jahreis, femme du juriste Georges Adam Petzel
1798 (19 floreal 6), Strasbourg 3 (20), M° Übersaal n° 555
Inventarium über der weÿl. bürgerin Maria Ester Petzel geb. Jahreiß des bürgers Georg Adam Petzel Rechtsgelehrten zu Straßburg Frau Eheliebste Vermögens Nachlassenschafft, angefangen den 16. Germinal VI, nach ihrem den 23. Pluviose VI erfolgten Absterben, auf Ansuchen des Wittibers bürger Carl Friedrich Oesinger handelsmanns als beeidigten Vogts Carl Friedrich Oesinger so 4 Jahr alt mit seiner den 2. Nivose VI verstorbenen Fr. Eheiebste der weÿl. bürgerin Maria Ester geb. Petzel erzeugten Söhnleins der Verstorbenen Enckels und Universal Erbens ab intestato
in einer an der Schlossergaß gelegenen behaußung N° 25
liegende güther, Bilwisheim, Achenheim, Doßenheim, Richstett, Woellenheim, Ittenheim, Innenheim, Pfuhlgriesheim, Bläsheim, Furchheim, Breuschwickersheim
Ewige zinnße, Straßburg der weÿl. br Joh: Daniel Reith gewesener Fastenspeishändler und dermalen der br. Mathäus Bourdot Kupferschmidt solle von einer behaußung N° 44 an der langen Straße gelegen das Eck an dem Müllergäßlein ausmachend jährlich auf Martini a St. oder den 21. Brumaire an bodenzinß Einer Livre und 10 sols
Bericht, Not. Langheinrich den 4. aug. 1764 Inventarium
des Enckels und Universal Erbens unverändertes Vermögen, hausrath 4273 li, Weins lärer Faesser und bütten 429 li, silbers und dergleichen Geschmeids 1622 li, gold. Ringe 743 li, baarschafft 800 li, liegende güther &&, Angelegte Capital 26 933 li, Activ schulden 3077 li, summa summarum 37 879 li, Ehesteur 8937 li, summa 46 816 livres
Copia der Ehe Contracts vor Notario Joh: Daniel Langheinrich den 9. apr. 1764 aufgerichtet, zwischen H. Georg Adam Petzel J.U.Lt u. der Stadt Straßburg Vicario beiständlich dem Vergicht: Protocollo H. Georg Adam Petzel handelsmanns mit weÿl. Fr. Anna Margaretha geb. Pfeffinger (sohn) So dann Jungfrau Maria Ester Jahreißin H Joh: Heinrich Jaheiß des Stifts Frauenhauses Oberschreibers und verschiedener Familien Schaffners mit Frau Maria Ester geb. Marbach tochter
Enregistrement, acp 60 F° 144 du 19 floreal 6
Les héritiers vendent la maison, devant le juge de paix, au passementier Jean Frédéric Tœpké
1798 (7 vendémiaire VII) , Joint à l’inventaire Bourdot ci-dessus, Strasbourg 3 (44), M° Übersaal n° 467
General Abrechn: Abhandel: und Erörterung 7 vendemiaire 7 – die beÿde Häuser sind in dem Verlassenschafft: Inventaro beschrieben und vor dem br Remund Friedens Richter des allhiesigen dritten Gerichts Bezircks in 3 häuser abgetheilt und öffentlich versteiget worden
die behaußung N° 44 einseit neben der behaußung N° 43 anderseit ist ein eck a dem Müllergäßlein hinten dermahen auf der b. Ludwig Sarselle taback händler, wurde an den b. Joh: Friedrich Töpke Paßmentirer als letzt und meistbietenden versteigt pro 5300 livres
Item die behaußung N° 2 allhier an dem Müllergäßlein einseit neben der behaußung N° 44 an dermalen dem b. Johann Friedrich Töpke Paßmentirer gehörig anderseit und hinten auf die Wittib Günther ziehend, wurde an den br. Ludwig Sarselle taback händler als letzt und meistbietenden versteigt pro 2000 livres
So dann die behaußung N° 43 an der langen Straße einseit neben dem b. Johann Georg Storck Kiefer anderseit neben gesagtem b. Töpke und hinten auf besagten burger Sarselle, wurde an den br Johann Daniel Ehrmann Lichter: fabricant alhier als letzt und meistbietenden versteigt für 5400 livres
Fils du menuisier Daniel André Tœpké, Jean Frédéric Tœpké épouse en 1788 Marie Elisabeth Zinssner, fille du marchand Jean Daniel Zinssner : contrat de mariage, célébration
1788 (8.11), Not. Schweighaeuser (6 E 41, 567)
Eheberedung – persönlich kommen und erschienen seÿe, Herr Johann Friederich Töpke, leediger Paßmentirer, Meister und Burger allhier Zu Straßburg, so seiner Aussage nach majorennis und ohnbevögtigt, als Bräutigam, ane einem
So dann Jungfrau Maria Elisabetha Zinnßnerin, weiland herrn Johann Daniel Zinnßner, im Leben gewesenen handelsmanns und auch burgers dahier mit fraun Maria Elisabetha gebohrenr Mosederin, dermalen Hn Johann Christoph Otto, ebenfalls handelsmanns und Burgers allhier Ehefrau, ehelich erzeugte Tochter, als Brauy beiständlichen gedachten herrn Otto, ihres Stiefvaters, am andern theil
So geschehen allhier Zu Straßburg auf Sonntag den 8. Novembris imJahr 1788. [unterzeichnet] Johann Friederich Töpke, als Bräutigam, Maria Elisabetha Zinßnerin als braut
Mariage, Saint-Pierre-le-Vieux (luth. f° 9-v n° 35)
1788 Montag den 8. Decembris wurden nach Zweÿmalicher Proclamationen in unserer Kirch copulirt H. Johann Friedrich Töpke, lediger Posamentirer-Meister und Burger alhier weil. Mstr. Daniel Andreas Töpke des gew. Schreiners und Burgers alhier mit Frau Maria Salome geborner Ringin ehelich erzeugter Sohn, Und Jgfr Maria Elisabeth Zinßnerin, weil. H. Johann Daniel Zinßner des gewesenen Handelsmanns und Burgers alhier mit Frau Maria Elisabetha geborner Mossederin ehelich erzeugte Tochter, dieser Trauung haben beÿgewohnt 1. H. Johann Christoph Otto, Handelsmann und Burger alhier, der Braut Stiefvater 2) H. Johann Andreas Zeÿß, Gastgeber und Burger alhier der Braut Vogt, 3) Mstrt Philipp Jacob Lögel, Schreiner und burger alhier, der Schwager des Bräutigams [unterzeichnet] Johann Friederich Töpke als Bräutigam, Maria Elisabetha Zinßnerin als Braut (i 12)
Jean Frédéric Tœpké se remarie en 1798 avec Susanne Salomé Ulrich, veuve du remoneur Abraham Ziegel : contrat de mariage, célébration
1798 (12 thermidor 6), Strasbourg 3 (39), M° Übersaal n° 271
Eheberedung – sind erschienen der Bürger Johann Friedrich Toepke, Wittwer, Paßmentirer und Seidenhändler alhier wohnhaft, als Bräutigam, an einem
und die Bürgerin Susanna Salome gebohrne Ulrich, des weiland bürgers Abraham Ziegel, gewesenen Caminfegers dahier hinterbliebene Wittib, beiständlich des Bürgers Johann Georg Schuster alhier Zu Straßburg wohnhaft als Braut an dem andern theil
So geschehen alhier zu Straßburg (…) den 12. Thermidor Nachmittag in dem sechsten Jahr der einen und unzertrennlichen Franken Republick [unterzeichnet] Johann Friederich Toepke, Susanna Salome Ziegelin
Enregistrement, acp 62 F° 89-v du 12 therm. 6
Mariage, Strasbourg (n° 553)
Cejourd’hui 18° Thermidor l’an six de la République française une et indivisible (…) sont comparus pour contracter mariage d’une part Jean Frédéric Toepké, agé de 36 ans, passementier, né et domicilié en cette commune, fils de feu Daniel André Toepké, menuisier, & de feue Marie Salomé Ring, veuf de Marie Elisabeth Zinsner, d’autre part Susanne Salomé Ulrich, âgée de 35 ans, née et domiciliée en cette Commune, fille de feu Jean Jacques Ulrich le jeune, batelier, & de feuë Marie Madeleine Isenheim, Veuve d’Abraham Ziegel, ramoneur en cette Commune, (…) 1° l’acte de naissance du futur portant qu’il est né le 31 décembre 1761 (…) 2° de l’acte de naissance de la future portant qu’elle est née le 12 octobre 1762 (…), 3° l’acte de décès de Marie Elisabeth Zinsner épouse en premières noces du futur portant qu’elle est morte en cette commune le 20 brumaire dernuer 4° l’acte de décès d’Abraham Ziegel époux en premières noces de la future portant qu’il est mort en cette commune le 6 vendemiaire dernier (i 132)
Le ramoneur Abraham Ziegel épouse en 1784 Susanne Salomé, fille du batelier Jean Jacques Ulrich
Mariage, Saint-Guillaume (luth. f° 147-v)
Im Jahr 1784 Dominica Quinquages. und Invocavit als den 22. und 29. Februarÿ sind in unserer Kirche Zu St. Wilhelm Ordnungsmäßig ausgerufen und Mittwoch den 3. Martÿ ehelich eingesegnet worden Abraham Ziegel, lediger Caminfeger und burger allhier Johann Paul Ziegel Caminfegers und burgers allhier mit Anna Catharina Lutzin ehelich erzeugter Sohn und Jungfer Susanna Salome Ulrichin Herrn Johann Jacob Ulrich des Schiffmanns und burgers allhier mit Maria Magdalena Isenheimin ehelich erzeugte tochter [unterzeichnet] Abraham Ziegel als Hochzeitter, Susanna Salome Ulrichin als Hochzeiterin (i 151, proclamation Saint-Pierre-le-Jeune f° 168)
Jean Frédéric Tœpké vend la maison au boulanger Jean Georges Wœller moyennant 6000 francs
1801 (2 floréal 9), Strasbourg 2 (15), M° Knobloch n° 695
Johann Friedrich Töpke
an Johann Georg Wöller beckhen
Eine behausung ane der Langen straß am eck des Müllergäßlein mit N° 44 bezeichnet, eins. bemeltes gäßlein, 2.s. bürger Ehrenmann Lichtermacher vornen auf die langen straß und hinten im Mühlgäßel auf burger Sarsels behausung, miteinbegriffen all der zugehörigen rechten und gerechtigkeiten, so außer 1 fr 50 c der familie Wormser und 1 fr 50 c dem Stifft Thomæ zinßig eigenthümlich, gleich wie Es bürger Verkäufer steigerungsweis käuflich an sich gebracht vor Notario Übersaal den 7. prairial 6 – um 6000 francken
Enregistrement, acp 78 F° 31 du 11 floréal 9
Georges Wœller épouse en 1794 Marie Catherine Hœrter, tous deux de Marlenheim
Mariage, Marlenheim (f° 8) Heut dato den Zweyten frumaire im Vierten Jahr des Franckischen republick um Vier uhr Nachmittag Erschienen vor mir (…) als Nemlich einer Seith geörg Wöller 26 Jahr alt Sohn des Verstorbenen phillipp wöller und der noch lebenden Maria Catharina Hauswalt beÿde geweste Eheleut in der Municipalitait Marlenh., ander Seith maria Catharina Hörtter 24 Jahr alt Tochter des Verstorbenen Joseph hörtter und Maria Wolfrom geweste Eheleut Ebenfals in der Municipalitait Marlenh. beÿde partheÿen an der landt straß (…) Erstlich Verlesen den geburts acte Von geörg wöller Vom 16. Julli 1769 (…) Zweitens den geburts acte Von Maria Catharina hörtter Vom 20. juni 1771 [unterzeichnet] georg Weller, Maria Cathrina Hörter (i 52)
Le mandataire de Georges Wœller, boulanger à Marlenheim, et de Marie Catherine Hœrter vend la maison au fripier Jean Daniel Richshoffer et à sa femme Marie Barbe Schætzel
1801 (25 vend. 10), Strasbourg 7 (36), M° Stoeber n° 2606, 1751
br. Johann Heinrich Stupfel baumwoll fabricant als bevollmächtigter bs. Georg Weller becks zu Marlenheim und Catharina hoerter
an br. Johann Daniel Richshoffer frippier und Maria Barbara geb. Schätzler
Eine behausung an der Langenstraß am Eck des Müllergäßlein mit N° 44 bezeichnet, einseit neben bemeltes Gäßlein 2.s. neben br. Ehrmann Lichtermacher vornen die Langenstraß und hinten im Müllergäßel auf br. Sarsele behausung, mit zubegriff all der zugige Rechten und Gerechtigkeiten, so ausser 1 fr 50 der familie Wormser und 1 fr 50 dem Stifft St Tomas jährlich zu reichenden zinses – vor Notario Knobloch den 2 floreal 9 passirten Kauffverschreibung – um 6100 francken
Enregistrement, acp 81 F° 92 du 5 brumaire 10
Fils du négociant Jean Philippe Richshoffer, Jean Daniel Richshoffer épouse en 1793 Marie Barbe Schætzel, fille du cordonnier Abraham Schætzel
Mariage, Strasbourg (n° 155)
Cejourd’hui 27 mars 1793 l’an second de la République française (…) sont comparus en la maison commune pour contracter mariage d’une part jean daniel Richshoffer, frippier, âgé de 36 ans, né et domicilié en cette ville, grande rue, fils de jean philippe Richshoffer, négociant et de feue catherine salomé unselt,
de l’autre part marie barbe Schaetzel agée de 33 ans, née et domiciliée en cette ville, rue du jeud es enfans, fille de feu abraham Schaetzel, cordonnier, et de marie dorothée Krieger (…) 1° l’acte de naissance du futur qui constate qu’il est né le 10 février 1756 (…) 2° l’acte de naissance de la future qui constate qu’elle est née le 3 décembre 1759 (signé) Johan daniel rishoffer, Maria Barbara Schätzlerin (i 11)
Jean Daniel Richshoffer et Marie Barbe Schætzel vendent la maison au fripier Georges Conrad Übelhack et à Marie Madeleine Meyer
1811 (7.5.), Strasbourg 3 (58-2), M° Übersaal n° 5809
Jean Daniel Richshoffer frippier et Marie Barbe Schaetzler
à Georges Conrad Übelhack aussi frippier et Marie Madeleine Meyer
la maison appartenant au Sr Richshoffer avec tous droits, appartenances et dépendances situé en cette ville grand rue n° 44, d’un côté faisant le coin de la ruelle des meuniers, de l’autre le Sr Ehrmann fabricant de chandelles, devant la grand rue derrière ci devant maison du Sr Sarselle marchand, appartenant actuellement à l’administration de la fondarion de St Thomas – chargé de 1,50 fr de rente foncière – propriété constatée par acte reçu M° Knobloch le 2 floréal 9, M° Stoeber père le 25 vendémiaire 10 – moyennant 6000 francs
Enregistrement, acp 117 F° 34-v du 8.5.
Originaire de Bayreuth, Georges Conrad Übelhack épouse en 1793 Marie Madeleine Meyer, fille du cordonnier Jean Georges Meyer, de Riquewihr
Mariage, Strasbourg (n° 614) Cejourd’hui 26 frimaire l’an second de la République française (…) sont comparus pour contracter mariage d’une part George Conrad Ubelhack, t*eur âgé de 26 ans, domicilié en cette ville depuis six ans, natif de Bayreith en Allemagne, fils légitime de feu Jean Ubelhack, Charpentier & de feu Anne Marguerite Apfelbacher, de l’autre part Marie Madeleine Meyer, agée de 28 ans, domiciliée en cette Ville depuis deux ans, natif de Reichenweyher Département du haut Rhin, fille légitime de Jean Georges Meyer Cordonnier et d’Eléonore Hambs*, (…) 1° l’acte de naissance du futur portant qu’il est né le 23 janvier 1767 (…) 2° de l’acte de naissance de la future portant qu’elle est née le 3 décembre 1765 (…) (i 100)
Le revendeur Georges Conrad Übelhack meurt en janvier 1813 en délaissant trois fils
1813 (16.1.), Strasbourg 3 (36), M° Übersaal n° 1288, 6307
Inventaire de la succession de Georges Conrad Übelhack, graissier décédé le 16 janvier dernier – dresséà la requête de Marie Madeleine Meyer la veuve tutrice naturelle de ses enfants. Le défunt a délaissé 1. Jean Frédéric âgé de 13 ans, Charles âgé de 12 ans, 3. Jean âgé de 4 ans – en présence du tuteur subrogé Philippe Gammig cordonnier – mariés sans contrat de mariage il y a environ 18 ans, communauté partageable par moitié
Propriété d’une maison. scavoir une maison avec tous droits, appartenances et dépendances située à Strasbourg grand rue n° 44 d’un côté faisant le coin de la ruelle des meuniers, de l’autre le Sr Ehrmann fabricant de chandelles, par devant la grand rue, par derrière ledit Sr Ehrmann – dont on doit à l’administration de la fondation de St Thomas 1,50 fr – acquis par acte dressé par le notaire soussigné le 7 mai 1811 de Jean Daniel Richshoffer, frippier, et de Marie Barbe Schaetzler, estimée à 6000 francs
meubles 222 fr, total de la succession 6222 fr, passif 5900 fr, reste 322 fr
acp 121 (3 Q 29 836) f° 97-v du 18.1.
Marie Madeleine Meyer se remarie avec le menuisier Jean Henri Bugelé
1813 (8.10.), Strasbourg 3 (40), M° Übersaal n° 668, 6528
Contrat de mariage – Sr Jean Henri Bugelé, menuisier à Strasbourg fils de feu Jean Henri Bugelé, menuisier avec Anne Marie Schneller
Marie Madeleine Meyer veuve de Georges Conrad Übelhack graissier
acp 123 (3 Q 29 838) f° 124-v du 9.10. Don matutinal de 300 francs réversible en cas de prédécès de la future épouse sans enfans, réserve d’apports et garde robe
communauté d’acquêts partageable par moitié, usufruit par le survivant de tous les biens du prémourant, réductible à la moitié en cas d’enfants
Marie Madeleine Meyer consent au mariage de son fils Charles Conrad Uebelhack, tailleur à Nuits
1826 (4.12.), Strasbourg 3 (75), M° Schreider n° 3091
Consentement par Marie Madeleine Meyer domiciliée Grand rue n° 44 veuve en en premières noces de Georges Conrad Uebelhack, tailleur, veuve en secondes noces de Henri Bugelin, menuisier, au mariage de Charles Conrad Uebelhack tailleur né le 9 prairial 9 demeurant actuellement à Nuits (Côte d’Or) avec telle personne il lui conviendra
acp 181 (3 Q 29 896) f° 105-v du 4.12.
Seuls héritiers de leur mère morte trois mois plus tôt, les tailleurs Chrétien Charles Übelhack et Jean Übelhack vendent la maison à François Antoine Schwer et à sa femme Marguerite Louise Speisser
1846 (25.8.), Strasbourg 7 (103), M° Reiss n° 691
25 août 1846. Vente – Furent présens 1° Mr Chrétien Charles Uebelhack, Tailleur d’habits domicilié et demeurant à Strasbourg, grand rue N° 44 et D° Reine Baudon son épouse demeurant avec lui, 2° Mr Jean Uebelhack, également Tailleur d’habits et D° Marie Caroline Palm son épouse domiciliés et demeurants ensemble audit Strasbourg grand rue N° 59, Les femmes de leurs maris dûment autorisées et assistées, Lesquels ont par les présentes vendu (…)
à Mr François Antoine Schwer propriétaire et D° Marguerite Louise Speisser son épouse de son mari dûment assistée er autorisée, domiciliés et demeurant à Strasbourg petite rue de la grange N° 1
Une Maison à simple rez-de-chaussée surmonté de deux étages mansardes, droits, aisances, appartenances et dépendances, située à Strasbourg grand rue N° 44 tenant d’un côté à l’aubergiste de la Carpe, de l’autre faisant le coin de la rue des Meuniers, donnant par derrière sur ladite propriété appartenant à l’aubergiste de la Carpe et pardevant ladite grand rue. Dans cette vente sont compris un fourneau en fonte rond et deux fourneaux en même métal carrés plus un poêle en fayence. Ainsi et telle que cette maison se poursuit, compose et comporte (…)
Titres de propriété. Les vendeurs sont devenus propriétaires de cette maison pour l’avoir recueillie dans la succession de leurs parens les conjoints Georges Conrad Uebelhack vivant frippier et D° Marie Madeleine Meyer domiciliés à Strasbourg y décédés, savoir le père dans le courant de l’année 1808 et la mère il y a environ trois mois, dont lesdits frères Uebelhack vendeurs étaient les seuls et uniques héritiers chacun pour moitié ainsi qu’ils le déclarent.
Les époux Uebelhack père et mère des vendeurs en sont devenus propriétaires pour avoir acquis ladite maison des époux Jean Daniel Richshoffer aussi frippier et Marie Barbe Schaetzler domiciliés eb ladite ville de Strasbourg pour la somme de 6000 francs, ainsi qu’il résulte d’un contrat de vente reçu par M° Philippe Louis Uebersaal alors notaire à Strasbourg le 7 mai 1811 enregistré. Les époux Richshoffer l’avaient acquise du Sieur Jean Henri Stupffel Marchand de coton, ayant agi en qualité de mandataire du sieur Georges Weller boulanger à Marlenheim et de Catherine Hoerter sa femme pour le prix de 6000 francs payables de la manière indiquée au contrat de vente reçu par M° Sdtoeber alors Notaire à Strasbourg le 25 vendémaire en dix de la République française enregistré. Les époux Weller étaient eux mêmes devenus propriétaires dudit immeuble pour en avoir fait l’acquisition sur le sieur Jean Frédéric Toepke, propriétaire à Strasbourg pour le prix de 6100 francs payables de la manière indiquée en un contrat de vente reçu par M° Knobloch vivant notaire en cette ville le 2 floréal an neuf de la République, enregistré. Le sieur Toepké s’est rendu adjudicataire de cette maison suivant enchère et surenchère tenues par M. Jean Michel Remond, juge de paix de la Commune de Strasbourg en sa qualité de commissaire nommé à cette qualité qu’il a acceptée suivant jugement rendu par le tribunal civil du Département du Bas Rhin en date du 19 Ventose en 9 de la République, homologatif d’un avis des parens dressé sous la présidence de mondit sieur Remond juge de paix en date du 27 pluviose précédent. Ladite maison appartenait aux deux enfants mineurs délaissés par le sieur Georges Thomas Bourdot, vivant chaudronnier en cette ville, lesquels mineurs l’avaient recueilli dans la succession de leur grand-mère Catherine Imbs, concouramment avec leur grand père Mathieu Bourdot, Sigsimond et Thérèze Bourdot leurs oncle et tante. La dernière surenchère en date du 11 Prairial de la même année, homologuée par le tribunal dudit siège. Quant à l’origine de la propriété de cette maison remontant au delà de ce temps, elle est constatée par deux ventes sur parchemin constatant la filière des acquisitions successives, les acquéreurs dispensent le Notaire soussigné d’en faire plus ample relation. Conditions (…) Prix, 6000 francs (…) – Etat civil des vendeurs. Declarent les vendeurs qu’ils sont tous deux mariés en premières noces sous le régime de la Communauté (…)
acp 351 (3 Q 30 066) f° 74
Fille du maçon François Speisser, Marguerite Louise Speisser épouse en 1822 le tanneur et teinturier Joseph Allgeyer
Mariage, Strasbourg (n° 220)
Acte de mariage célébré à l’hôtel de ville de Strasbourg à diex heures du matin le 27 juin 1822. Joseph Allgeyer, mineur d’ans, né en légitime mariage le 20 Messidor an sept à Strasbourg, domicilié à Strasbourg, Tanneur et teinturier, fils de Joseph Allgeyer, boucher en cette ville et de Marie Anne Morel ci présente et consentante
Marguerite Louise Speisser, majeure d’ans, née en légitime mariage le 13 thermidor an huit à Strasbourg, domiciliée à Strasbourg fille de feu François Speisser, maçon, décédé en cette ville le 10 mars 1819 et de feu Marie Madeleine Gabruckner, décédée en cette ville le 10 octobre 1814 – l’époux a déclaré ne savoir signer (i 40)
Veuve sans enfant de Joseph Allgeyer, Marguerite Louise Speisser se remarie en 1840 avec le chanvrier François Antoine Schwehr, originaire de Niederhausen près de Kentzingen en Bade
1840 (23.12.), Strasbourg 3 (88), Edouard Kratz n° 1082
23 décembre 1840, Contrat de mariage – ont comparu Le Sr François Antoine Schwehr, chanvrier né et domicilié à Niederhausen, Bailliage de Kentzingen /:grand Duché de Bade:/ demeurant à Strabourg, fils majeur de feu le Sr François Antoine Schwehr, pêcheur, et de D° Catherine Morel sa veuve survivant, demeurant à Niederhausen, stipulant pour lui et nom personnel, futur époux d’une part
Et D° Marguerite Louise Speisser, demeurant et domiciliée à Strasbourg veuve sans enfant de feu le Sr Joseph Allgayer, vivant tanneur en ladite ville stipulant pour elle en son nom personnel, future épouse, d’autre part
acp 283 (3 Q 29 998) f° 96-v du 24.12. Régime de communauté d’acquêts. L’apport du futur consiste en une créance de 320 francs et en divers immeubles sis à Niederhausen d’une valeur de 1300 francs
Et celui de la future épouse en objets mobiliers & numéraire 7245
Donation réciproque par les futurs au survivant d’eux sous la réserve toutefois par la future épouse de disposer ultérieurement d’ue somme de 500 francs à prendre sur ses biens propres, de l’usufruit viager de toute la succession du prémourant, sauf réduction à moitié en cas d’existence d’enfant. La réserve stipulée ci-dessus sera nulle si la future épouse n’en use pas.
François Antoine Schwer, propriétaire et batelier, et Marguerite Louise Speisser hypothèquent la maison au profit du typographe Jean Geoffroi Stauffert
1853 (1.8.), Strasbourg 6 (82) Henri Eugène Roessel le jeune n° 1385
Obligation du 1 Aout 1853 – ont comparu M. François Antoine Schwer, propriétaire et batelier et dame Marguerite Louise Speisser, son épouse qu’il autorise pour tout ce qui suit demeurant et domiciliés ensemble à Strasbourg, lesquels ont, par les présentes, décalré et reconnu devoir bien et légitimement
à M. Jean Geoffroi Stauffert, ouvrier compositeur, demeurant et domicilié à Strasbourg, ci présent et acceptant, la somme principale de 4000 francs pour prêt de pareille somme
affectent en hypothèque spéciale. Une Maison à simple rez de chaussée surmontée de deux étages avec mansardes, droits, aisances, appartenances et dépendances, située à Strasbourg grand’rue N° 44, tenant d’un côté à l’aubergiste de la carpe, de l’autre faisant le coin de la rue des meuniers, donnant par derrière sur ladite propriété appartenant à l’aubergiste de la carpe et pardevant ladite grand’rue.
Déclarent les époux Schwer qu’ils sont devenus propriétaires du dit immeuble au moyen de l’acquisition qu’ils en ont faite 1) de M. Chrétien-Charles Uebelhack tailleur d’habits et dame Reine Baudon conjoints, 2) et de M. Jean Uebelhack, également tailleur d’habits et dame Marie Caroline Palm, conjoins, tous demeurant et domiciliés à Strasbourg, aux termes d’un contrat de vente reçu par M° Reiss alors notaire à Strasbourg le 25 août 1846 enregistré et transcrit au bureau des hypothèques de Strasbourg le 3 septembre suivant vol. 455 n° 9 inscrit d’office le même jour vol. 453 n° 126. Cette acquisition eut lieu pour le prix de 6000 francs (…) Déclarent lesdits époux Schwer qu’ils se sont libérés intégralement du dit prix d’acquisition et s’obligent d’en justifier à toute réquisition (…).Quant à l’établissement de propriété antérieure le créancier déclare s’en référer au contrat d’acquisition qui vient d’être relaté et contenant les différentes mutations survenues dans la propriété du dit immeuble. (…)
Etat civil. Déclarent les époux Schwer qu’ils sont mariés sous le régime de la communauté de biens réduite aux acquêts que M. Schwer est marié en premières noces et elle en secondes noces
Testament de Marguerite Louise Speiser qui meurt en mars 1869
1869, M° Koerttgé
30. 9.bre 1867. Testament de Marguerite Louise Speiser épouse de François Antoine Schwer, ancien batelier à Strasbourg par lequel elle lègue
1) à Anne Salomé Louise Stehelin et à Marie Caroline Stehelin à Niederbronn une somme de 1000 francs
2) à son mari l’usufruit, 3) et légataire universelle Elisabeth Louise Schwer femme de Louis Nuss, sans autre indication. Décès du 19 mars 1869
acp 581 (3 Q 30 296) f° 83 du 27.3.
Décès, Strasbourg (n° 744)
Le 20 mars 1869 à neuf heures du marin ont comparu François Antoine Schwaehr âgé de 51 ans, propriétaire, époux de la défunte domicilié à Strasbourg et Charles Breffa, cordonnier, ami de la défunte domicilié à Strasbourg lesquels nous ont déclaré que
Marguerite Louise Speisser âgée de 68 ans, née à Strasbourg veuve en premières noces de Joseph Allgeyer, tanneur, épouse en secondes noces de François Antoine Schwaehr propriétaire, fille de feu François Speisser maçon et de feu Marie Madeleine Garbcuckner est décédée le 19 mars 1869 à deux heures du soir en la maison Impasse du puits 7 (i 46)
François Antoine Schwer et Marguerite Louise Speisser vendent la maison au marchand de cuirs Georges Frédéric Stahl pour 7 000 francs
1862 (30.12), Strasbourg 13 (88), Jean Georges Flach
30 décembre 1862. Vente pour 7000 f. – ont comparu M. François Antoine Schwer, propriétaire batelier et la dame Marguerite Louise Speisser, son épouse qu’il autorise, demeurant ensemble à Strasbourg, lesquels ont vendu (…)
à M. Georges Frédéric Stahl, marchand de cuirs, demeurant et domicilié à Strasbourg, ci présent et acceptant
Désignation. Une Maison à simple rez de chaussée, Surmonté de deux étages, avec mansardes, droits, aisances, appartenances et dépendances, située à Strasbourg grand’rue N° 70, tenant d’un côté à l’aubergiste de la Carpe, de l’autre faisant le coin de la rue des meuniers, donnant par derrière sur ladite auberge de la Carpe et la rue des meuniers où elle porte le n° 12. Tel que cet immeuble se trouve, poursuit et comporte (…)
Origine de la propriété. Déclarent les vendeurs qu’ils sont devenus propriétaires du dit immeuble par suite de l’acquisition qu’ils en ont faite de 1. M. Chrétien-Charles Uebelhack tailleur d’habits et Dame Reine Baudon conjoints, 2. et de M. Jean Uebelhack, également tailleur d’habits et D° Marie Caroline Palm, conjoints demeurants et domiciliés à Strasbourg, aux termes d’un contrat de vente reçu par M° Reiss alors notaire à Strasbourg le 25 août 1846 enregistré et transcrit au bureau des hypothèques de Strasbourg le 3 septembre suivant volume 455 n° 9 inscrit d’office le même jour vol. 453 n° 126. Cette acquisition eut lieu pour le prix de 6000 francs (…). Quant à l’établissement de propriété antérieure l’acquéreur déclare s’en référer au contrat d’acquisition qui vient d’être relaté et dont une expédition lui sera remise par les vendeurs, ce contrat contenant les différentes mutations survenues dans la propriété du dit immeuble. (…) Prix, 7000 francs
acp 517 (3 Q 30 232) f° 56 du 30.12
1860, maire
Légitimation par suite de mariage d’entre Georges Frédéric Stahl ouvrier tanneur et Marie Elisabeth Becky à Strasbourg d’Amélie Frédérique Stahl née le 5 mars 1842
acp 491 (3 Q 30 206) f° 99 du 1.10.
Natif de Bouxwiller, George Frédéric Stahl épouse en 1843 Marie Elisabeth Becky, fille du fileur de coton Simon Becky. Les mariés légitiment leur fille née l’année précédente.
Mariage, Strasbourg (n° 346)
Du 12° jour du mois d’août 1843. Acte de mariage de George Frédéric Stahl, majeur d’ans, né en légitime mariage le 21 août 1821 à Bouxwiller /Bas-Rhin/ domicilié à Strasbourg, ouvrier tanneur, fils de feu Frédéric Stahl, Maçon décédé à Bouxwiller le 23 février 1836 et de Catherine Schini domiciliée à Bouxwiller
Et de Marie Elisabeth Becky, majeure d’ans, née en légitime mariage le 8 octobre 1820 à Strasbourg, domiciliée à Strasbourg, fille de Simon Becky, fileur de coton domiciliée en cette ville ci présent et consentant et de feu Marie Jacobée Perré décédée en cette ville le 10 juin 1830 (…) Et aussitôt lesdits époux ont déclaré reconnaître et légitimer Amélie Frédérique Stahl, née d’eux en cette ville le 5 mars 1842 inscrite le même jour sur les registres de l’état civil de cette ville (signé) Herg Frédéric Stahl, Marie Elisabeth Beckie (i 38)
George Frédéric Stahl et Marie Elisabeth Becky hypothèquent la maison au profit d’Annalina Matter épouse du capitaine M. Charles Théodore Schultz
1864 (28.6.), Strasbourg 14 (163), Antoine Ritleng (père) n° 14.799
28 juin 1864. Convention et constitution hypothécaire – Ont comparu Monsieur Joseph Alexandre Willemin docteur en médecine chevalier de la Légion d’honneur domicilié & demeurant à Strasbourg, agissant en qualité de mandataire de Madame Annalina Matter épouse autorisée de M. Charles Théodore Schultz Capitaine Trésorier au troisième Regiment de Cuirassiers en garnison à Saint-Mihiel domicilié de droit à Strasbourg, suivant procuration (…)
& Monsieur Frédéric Stahl marchand de cuirs & Dame Marie Elisabeth Marie Elisabeth Beky son épouse de lui autorisée domiciliés & demeurant ensemble à Strasbourg
Lesquels ont exposé ce qui suit. Le Sieur Stahl étant débiteur de Madame Schultz d’un capital de 20.000 francs sur le prix d’une maison avec appartenances & dépendances sise à Strasbourg grand’rue Numéro 69 formant le Coin de la rue des Tanneurs & de celle des Drapiers où elle porte le Numéro 34 aux termes d’un procès verbal d’adjudication & d’un acte de partage à la suite dressé par le soussigné notaire Ritleng le 2 juin courant & d’un Cahier des charges dressé par le même notaire le 22 & 23 mai dernier enregistrés, transcrit au bureau des hypothèques à Strasbourg le 13 juin courant & y inscrit d’office le même jour volume 871 N° 136 (…) Les parties ont fait entr’elles une nouvelle Convention au sujet du remboursement du dit capital de 20.000 francs (…)
hypothèque spéciale une Maison à simple rez de chaussée surmonté de deux étages avec mansardes appartenances et dépendances située à Strasbourg grand’rue N° 70 tenant d’un côté à l’auberge de la carpe, de l’autre faisant le coin de la rue des meuniers donnant par derrière sur ladite auberge de la Carpe & la rue des meuniers où elle porte le n° 12. Sur lequel Immeuble Madame Schultz est autorisée à prendre Inscription au bureau des hypothèques à Strasbourg pour sûreté de sa créance en principal et accessoire.
Le Sieur Stahl est propriétaire du dit Immeuble pour l’avoir acquis de François Antoine Schwer, propriétaire & batelier et de Dame Marguerite Louise Speisser sa femme demeurant à Strasbourg en vertu de Contrat portant Quittance du prix passé devant M° Flach notaire à Strasbourg le 30 décembre 1862 enregistré & transcrit au bureau des hypothèques à Strasbourg le 2 janvier suivant Volume 925 Numéro 127.
Police d’assurance. Grand rue N° 69
Police d’assurance. La Nationale, 1° janvier 1863 N° 41.639. Expiration 2 janvier 1873. à Mr Stahl Frédéric, Marchand de cuit demeurant à Strasbourg Bas-Rhin, agissant pour son compte la somme de 18.000 francs répartie comme suit 1° 10.000 francs sur une maison d’habitation sise en cette ville Grand’rue N°& 70 et rue du Moulin N° 12 construite en pierre et bois, la pierre domine et couverte de tuiles 2° 8000 francs sur le recours des voisins.
Elisabeth Becky fait un legs à sa fille et annule les dispositions testamentaires en faveur de son mari
1893, Joseph Allonas
Testament der dahier am 6. April 1893 verlebten Elisabeth Becky, Ehefrau von Georg Friderich Stahl, Rentner hier, wonach dieselbe ihrer Tochter Frau Kartner die Summa von 6000 M. zum Voraus vermacht, Allonas den 21.1.1891
(n° 182) Widerruf durch dieselbe aller letztwilligen Verfügungen, welche sie zu Gunsten ihres Ehemanns Georg Friderich Stahl getroffen haben kann, Allonas den 21.1.1891
acp 871 (3 Q 30 586) f° 69 n° 181 du 11.4. (Tab. Bd. 29 Bl. 5. Nr 23 – St. v. 5.4.94 Bd 209 Nr 13)
Maria Elisabeth Becky meurt en avril 1893 en délaissant une fille et les représentants de son fils Henri Stahl
1893 (14.12.), M° Loew
Inventar über den Nachlass der am 6. April curr. dahier gestorbene Maria Elisabeth Becky, Ehefrau von Georg Friderich Stahl, Rentner hier
Erben sind I. die Tochter Amelie Friederike Stahl, Ehefrau von Karl Albert Kastner, Kaufmann hier
II. die Enkel 1) Bertha Stahl, 2) Heinrich Stahl, 3) Johanna Stahl, alle drei minderjährig, unter Vormundschaft ihrer Mutter Maria Amelie Maurer, Wittwe 1. Ehe von Heinrich Stahl und Ehefrau 2. Ehe von Philipp Joseph Haeling in Freiburg.
Mangels Ehevertrag bestand gesetzliche Gütergemeinschaft. Durch Testament Allonas vom 21. Januar 1891 hat die Verlebte ihrer Tochter Amalia Friederike Stahl 6000 Mark zum Voraus und außer Theil vermacht
acp 881 (3 Q 30 596) f° 82 n° 4323 du 21.12. (Tab. Bd. 79 Bl. 5. N° 29 – Erbsch. Erkl. vom 5.4.94 Bd. 209 N° 13)
Gemeinschaft. Mobilien 805, Kleider 215
Haus Langestraße 70, hier jährliche Miethe M. 768
Haus Langestraße 69, hier jährliche Miethe M. 1536
Haus Weißthurmstraße 42, hier jährliche Miethe M. 2772
Rückständige Mietzinsen 459, Baufande* 160, baares Geld 161
Forderung an Julie Stahl, Wittwe von Georg Friedrich Stahl hier laut Theilung Allonas vom 21. Dezember 1892 M 15.000
Kurze Zeit vor ihrem Tode hat die Verlebte der Albertine Friederike Elise Kastner, Tochter der Eheleute Kastner-Stahl 1000 Mark geschenkt
Der Wittwer hat für seinem Sohn Heinrich Stahl am 21. März 1879 eine Summe von 16.080 Mark, für sie er sich verbürgt hatte, bezahlt. Weitere Mobilien 1, Kleider 12
acp 882 (3 Q 30 597) f° 80 n° 4848 du 30.1. Fortsetzung vom 24. Januar) Weitere Gemeinschaftsmobilien 10. Von den früher inventirten Mobilier, sind 3 zu 30 Mark geschätzte Fässer Eigenthum der Wittwe Friedrich Stahl
Gemeinschaftspassiv 62. Leichenkosten 357
Durch Ehevertrag A. Weiss hier vom 19. März 1871. erhielt die Miterbin Ehefrau Kastner von ihren Eltern eine lebenslängliche Rente von jährlich 400 Mark geschenkt, diese Rente wurde aber nur während einem Jahr bezahlt
Les héritiers licitent les trois maisons de la succession. Le veuf se rend propriétaire de celle à l’angle de la ruelle des Meuniers
1894 (5.3), M° Loew
Versteigerung auf Anstehen von I. Georg Friderich Stahl, Rentner hier, Wittwer der am 6. April 1893 dahier verlebten Maria Elisabeth Becky
II. den Erben dieser letzteren, nämlich 1) der Tochter Amalie Friederike Stahl, Ehefrau von Carl Albert Kastner, Kaufmann hier, 2) den Enkeln Bertha Stahl, Heinrich Stahl, Johanna Stahl, in Erbvertretung igres Vaters Heinrich Stahl, Ehemann von Maria Amalie Maurer, letztere jetzige Ehefrau von Philipp Haeling, Bezirksamtsvolontair in Freiburg, unter Vormundschaft ihrer Mutter
folgende zur Gemeinschaft Stahl-Becky gehörender Häuser
1. Haus mit Erdgeschoß & 2 Stockwerken, Langestraße N° 70 Ecke Müllergäßchens hier
2. Haus Langestraße N° 69, Ecke Gerbergrabens und der Tucherstubgasse N° 34, mit Erdgeschoß und 2 Stockwerken
3. Anwesen bestehend aus Vorderhaus mit Erdgeschoß 2 Stockwerken & Nebengebäude mit Erdgeschoß und 3 Stockwerken, Weißthurmstraße N° 42 hier
Besitz, Genuß, Lasten vom 25. März ab
Zuschlag des Hauses Langestraße N° 70 an Georg Friderich Stahl, Miteigenthümer zur Hälfte um M. 10.000
Zuschlag des Hauses Langestraße N° 69 an Amalie Friederike Stahl Ehefrau Albert Kastner, Miteigenthümerin für ein Viertel um M. 41.400
Zuschlag des Hauses Weißthurmstraße N° 42 an Johann Münch, Bäcker hier, um M 45.400
acp 884 (3 Q 30 599) f° 90 n° 5550 du 12.3.
Partage de la succession
1894, M° Loew
Theilung des Nachlasses der am 6. April 1893 zu Straßburg verstorbenen Maria Elise Becky Ehefrau Georg Friderich Stahl, Rentner allda
auf Anstehen 1. des genannten Wittwer Georg Friedrich Stahl handelnd wegen der ohne Ehevertrag bestehenden gesetzlichen Gemeinschaft
2. der bevollmächtigten der Eheleute Philipp Haeling, Bezirksamtsvolontair und Maria Amalie Maurer Wittwe des Lederhändlers Heinrich Stahl in Straßburg, Eheleute Haeling in Freiburg i./B. die Ehefrau handelnd als Mutter und Vormünderin ihrer drei minderjährigen erstehelichen Kinder a) Bertha Stahl, b) Heinrich Stahl, c) Johanna Stahl, 3. Amalie Friederike Stahl, Ehefrau Albert Kastner, Kaufmann in Straßburg, ahndelns Frau Kastner einerseits und die minderjährige Stahl anderseits als Erben je zu Hälfte am Nachlasse ihrer genannten Mutter bzw. Großmutter Marie Elise Becky, Ehefrau Georg Friedrich Stahl
acp 890 (3 Q 30 605) f° 15-v n° 2493 du 28.8. Vorbemerkungen. I. Laut Urkunde vor Notar Allonas vom 21. Januar 1891 reg. 11. April 1893 Bd. 871 Bl. 69 N° 182 hat die Verlebte alle zu Gunsten ihres Ehemanns bestehende letzwilligen Verfügungen widerrufen. II. laut Testaments vor demselben Notar und am gleichen Tage reg. allda N° 183 hat die Verlebte ihrer Tochter Ehefrau Kastner einen Betrag von M. 6000. zum Voraus vermacht
III. Erbverzeichnis wurde errichtet vor Notar Loew am 14/20. XII. 1893, 24/I 1894
Loew 2.7. best 19.7., IV. Mobiliarversteigerung fand statt vor denselben Notar am 29. Januar 1894 mit einem Erlös für die Gemeinschaft von M 780, für den Nachlass M 147, V. die vorhandene Häuser wurden durch denselben Notar versteigert am 5. März 1894 mit einem Erlös von 10.000, 41.400 und 45.400 M.
VI. Rechnung des Wittwers Stahl a) für die Gemeinschafft Einnahmen 6109, Ausgaben 3481, b) für den Nachlass, Ausgaben 357
VII. Rechnung des Notars Allonas a) für die Gemeinschaft Einnahmen 2610, Ausgaben 2526, b) für den Nachlass 79, c) für Frau Haeling 4
VII. Rechnung des Notars Loew a) für die Gemeinschaft Einnahmen 29.739, Ausgaben 7147, b) für den Nachlass Einnahmen 147, Ausgaben 605, c) für Frau Kaster Ausgaben 67, d) für Kinder Stahl, Ausgaben 12
Abgleichung, Einnahmen 29.887, Ausgaben 7833, Ueberschuss 22.053
Theilung (…)
Georges Frédéric Stahl meurt en avril 1901. Compte rendu d’apposition des scellés
1901 (27.4.), M° Allonas n° 19.510
Protokoll enthalttens Versiegelung des Nachlasses des am 26. April 1901 zu Straßburg verlebten ehemaligen Lederhändlers Georg Friderich Stahl auf Grund Ordnung des hiesigen Amtsgerichts vom 27. April d. J.
Die muthmaßlichen Erben des Erblassers sind I. die Tochter Amelie Friederike Stahl, Ehefrau von Karl Albert Kastner, Kaufmann in Straßburg
II. die Kinder des verlebten Sohns Gustav Heinrich Stahl und dessen Ehefrau Maria Amelie Maurer, jetzige Ehefrau von Philipp Joseph Haeling als 1) Bertha Stahl geb. 8.7. 1879, 2) Heinrich Stahl, geb. 12/8 1881, 3) Johanna Stahl, geb. 11.X 1882, die sub II Genannten abwesend
acp 982 (3 Q 30 697. II) f° 43 du 2.5. (Tab. 84 Bl. 16 N° 40, E.E. 8/10.01 267/362)
I. baargeld 843, II. Folgende Werthpapiere (…). Es fand sich ferner vor a) ein eigenhändiges Testament des Erblassers vom 20. Juli 1899, b) die vollstreckbare Ausfertigung des Kauffvertrages mit Hutter vor Notar Lauterbach vom 4. Juli 1899.
Testament par lequel il lègue quinze mille marks à Catherine Buchmann, fille d’Emilie Buchmann
1901, M° Lauterbach
n° 275. Testament vor Notar Lauterbach am 14 Juli 1894, wodurch der am 26. April 1901 zu Straßburg verlebte Rentner Georg Friderich Stahl früher Lederhändler, der Emilie Buchmann geb. im August 1884 Tochter von Katharina Buchmann aus Zinsweiler eine Summ von 15.000 M. vermachte. Beim Vorabsterben der p. Emilie Buchmann soll deren Mutter die 15.000 M. erhalten
n° Testament de dato Straßburg 7. Mai 1899 wodurch der vorg. verlebte Georg Friedrich Stahl der Katharina Buchmann hier Langstrasse 70 die ganze Haushaltung bestehend aus Möbeln, Getüch, Betten, Kleider und Küchengeschirr zum vollen Eigenthum vermacht
acp 982 (3 Q 30 697. II) f° 55 du 8.5.
Suite de l’inventaire
1901 (7.5.), M° Allonas n° 19.534
Inventar errichtet über den Nachlass des am 26. April 1901 hier verlebten Rentners Georg Friderich Stahl
Erben sind Kinder bzw. Enkel und zwar I. Amelie Friederike Stahl, Ehefrau von Karl Albert Kastner, Kaufmann hier, Tochter
II. die Enkel und zwar 1) Bertha Stahl, Lehrerin in Montmorency, 2) Heinrich Stahl, Student der Philologie in München, 3) Johanna Stahl, zur Zeit in Darmstadt
acp 982 (3 Q 30 697. II) f° 56-v n° 285 du 9.5. (Erbfall 8/10 01 267/362) Nachlass. Verschiedene Mobiliengegenstände einzeln aufgeführt aber nicht geschätzt (Fortsetzung 8 VII 01, Bd. 986 N° 937)
acp 986 (3 Q 30 701. II) f° 24 n° 937 du 8.7. Fortsetzung vom 6. Juli, n° 19.692) Gemäß zweier Testamente hier reg. am 8/5 1901 Bd. 982 N° 7576 hat derselbe bezüglich seiner Haushaltungsgegenstände und einer Summa von 15.000 M verfügt
Nachlass I. baares Geld 8843, II. Inhaber Pfandbriefe 28.400, Forderung an Eheleute August Hutter und Maria Rosin 10.000 den Kaufpreis ausmachend des Hauses Langstraße N° 70, Begräbniskosten 557
Nach Ableben der Frau Stahl wurde vor Notar Loew am 14. und 20. Dezember 1893 und 24. Januar 1894 Inventar errichtet, die Gemeinschafft wrde getheilt laut Urkunde desselben Notars Loew am 2 Juli 1894.
Es fand sich noch ein Schrifstück vor vom 12. IX 1876, wonach Albert Kastner und Friederike Stahl bekennen von Friedrich Stahl Vater eine Summ von 13.050 frcs erhalten zu haben, bezüglich dieses Schriftstücks werden alle Rechte vorbehalten
Fse Bd 982 Bl 57 Inventar Georg Friderich Stahl
Es fanden sich noch verschiedene einzeln beschrieben* Mobiliengegenstände vor, so nicht geschätzt sind.
Les héritiers ne parviennent pas à s’accorder lors de la liquidation
1902 (15.1.), Allonas n° 20.077
Protokoll über die Auseinandersetzung des Nachlasses von Georg Friderich Stahl. Eine Einigung findet zwischen den Parteien nicht statt und wurden dieselben vom Notar auf dem Processweg verwiesen
acp 991 (3 Q 30 706. II) f° 71-v n° 3711 du 16.1.
Partage de la succession de Georges Frédéric Stahl, veuf d’Elisabeth Becky
1903 (27.5.), Allonas n° n° 21.233
Theilung des Nachlasses des am 26. April 1901 hier verlebten Rentners Georg Friderich Stahl, Wittwer von Elisabeth Becky
Auf Anstehen von I. Joseph Bernhard, Buchführer hier, als Bevollmächtigter von 1. Heinrich Stahl, Student der Philologie in München, 2. Johanna Stahl, gewerblos in Darmstadt, 3. Bertha Stahl, Lehrerin in Montmorency,
II. 1. Karl Albert Kastner, Rentner, früher Lederhändler hier, 2. Albertine Friederike Elise Kastner, ledig & gewerblos hier, 3. Karl Friedrich Albert Kastner, Kaufmann hier, 4. Heinrich Eugen Edmund Kastner, Kaufmann hier
III. Katharina Buchmann, ledig gewerblos in Oberbronn handelnd als Vormünderin ihrer noch mündige Tochter Marie Emilie Buchmann geb. in August 1889.
acp 1011 (3 Q 30 726. I) f° 67 du 29.5. Vorbemerkungen. Gemäß Erbschein des hiesigen Amtsgerichts vom 14. Juni 1901 sind gesetzliche Erben des Erblassers 1. die Tochter Anna Friederike Stahl Ehefrau des p. Karl Albert Kastner für 3/6 und 2. die Enkel p. Geschwister Stahl für je 1/6, 3/6. Die Ehefrau Kastner ist am 21. XI 1902 hier verstorben als Erben hinterlassend ihrer p. Wittwer zu 1/4, und ihre p. 3. Kinder zusammen für 3/4. Der Erblasser hat gemäß eigenhändigen Testament vom 14/7 1894 der p. Marie Emilie Bbuchmann eine Summ von 15.000 M. vermacht, durch weiters Testament vom 20/7. 1899 hat der Erblasser der p. Katharina Buchmann die gantze Haushaltung bestehend in Möbeln, Getüch, Betten, Kleider und Küchengeschirr vermacht
Inventar wurde errichtet vor amt. Notar am 7. Mai 1901 und 6. Juli 1901. Infolge Eröffnung des gerichtlichen Theilungsverfahren wurden vor amt. Notar am 23. XI 1901 und 15/I 1902 Verhandlungen aufgenommen und die Nachlassmasse festgesetzt. Es wird festgestallt, daß 1. die im Protokoll vom 23. X 1901 behaupete Schuld der Ehel. Kastner nicht geschuldet ist, 2. die Erben, der Frau Kastner die im Protokoll vom 15/I. 1902 enthaltenen Erklärungen und Vorbehalte fallen lassen
Rechnung des amtierenden Notars (…)
Aktivmasse (…) 38.092, hievon geht ab das Vermächtnuß am Marie Emilie Buchmann 15.000 und 675 Zinsen, 15.675 (verbleiben) 22.417, Hierzu die durch den amt. Notar für die Erben gemachten Vorlagen aufgeführt oben unter 2-14 M 2442, (Summa) 24.860 (…)
Georges Frédéric Stahl vend la maison au marchand épicier Auguste Hutter et à sa femme Marie Rosin
1899 (4.7.), M° Lauterbach n° 22.265
Verkauf – Georg Friderich Stahl, Rentner hier
an August Hutter, Spezereihändler und Maria Rosin
Stadt Strassburg. Wohnhaus mit Erdgeschoß und drei Stockwerken, An- Zugehör, Langstraße N° 70 – Eigenthumsnachweis, Loew vom 5. März 1894.
Genuß, Steuern sofort mit ausnahm des Wohnungs- und Nießbrauchrechts an zwei Zimmer im II. Stock, ein Zimmer im III. Stock auch im II Stock, Nießbrauch des Aborts, Stegen, Ein & Ausgängen, welche Verkäufer sich den lebenslänglichen Nießbrauch vorbehält, diese Last geschätzt zu einem Kapital vom 1000 M. Preis 10.800 Mark
acp 957 (3 Q 30 672) f° 22-v n° 1373 du 6.7.
1871 (6.11.), Maire
Legitimation von Philipp Hutter Schuster und Maria Anna Catharina Becky Eheleute in Straßburg von August Theodor Hutter den 21. Januar 1843 geboren
acp 600 (3 Q 30 315) f° 132-v du 8.11.
Fils du marchand épicier Philippe Hutter et d’Anne Catherine Becky, Auguste Hutter épouse en 1874 Marie Rosin, native d’Osthoffen, fille du journalier Etienne Rosin
Mariage, Strasbourg (n° 644) Den 3. October 1874 um zehn Uhr des Morgens, Heiraths-Urkunde öffentlich abgeschlossen im Stadthause von Strassburg von August Theodor Hutter geboren zu Straßburg den 21. Januar 1843, Spezereihändler wohnhaft zu Strassburg ehelicher Sohn von Philipp Hutter, Gärtner, zu Straßburg wohnhaft, hier gegenwärtig und einwilligend, und von weiland Anna Catharina Becky, zu Strassburg gestorben den 21. Juli 1872
und von Maria Anna Rosin geboren zu Osthoffen (Unter-Elsass) den ersten Februar 1855, ohne Gewerb, wohnhaft zu Wolxheim (Unter-Elsass) eheliche Tochter von Stephan Rosin, Tagner, zu Wolxheim (Unter-Elsass) wohnhaft und von weiland Anna Scheer, zu Osthoffen gestorben den 4. October 1868 (…) Die Braut legt eine gehörig registrirten den 8. September dieses Jahres von Herrn Richard Nicolas Notar in Rixingen (Lothringen) wohnhaft errichtete Eheeinwilligung ihres Vaters vor (i 43)
Auguste Théodore Hutter meurt en juin 1911 en délaissant trois enfants. La succession comprend deux maisons, celle à l’angle de la ruelle des Meuniers et une autre à Kœnigshoffen (Gliesberg)
1912 (15.11.), M° Keller n° 27.473
Theilung (ohne Auflassung) des Nachlasses des am 1. Juni 1911 verstorbenen August Theodor Hutter, Ehemann von Maria Anna geb. Rosin, hier
auf Anstehen 1. der Wittwe, Erbin zu 1/4,
2. der Kinder und Erben zu 3/4, je zu 1/4, 1) August Hutter, Schriftsetzer hier, 2) Maria Hutter, ledig, 3) Leonie geb. am 2. April 1894 (Pfleger Georg Müller, Beigeordneter, Osthofen)
acp 1123 (3 Q 30 838. III) f° 27-v n° 2152 du 2.12. (E 12.12.1911 334/430) Einleitung. Heirat 3.10.1874 ohne Ehevertrag, Inventar 15.1.11 (Vormundschaftsgericht, Privat), Normaltag 1.6.1911
A. Gütergemeinschaft Hutter-Rosin. I. Aktiv
I. Grundstücke, Stadt Strassburg Flur 1 116, 0,72 Ar Hfr Whs, Nw. 900 Langstraße 70 Ecke Müllergäßchen, 12.500
Gemarkung Bann Koenigshofen Kronenburg 1) Flur 67 29, 3,44 Hf Whs Nw. 255, Gliesberg, 2) 67 30 11,32 Hg, 3) 67 65/14 0,45 Hf (zusammen) 15,18 Ar, 11.500 M
2) Möbel 300, 3) Wäsche, Kleider 80, 4) Vorräte 400, 5) Gold- und Silbersachen 40, 5) Bargeld 200, 7) Guthaben bei der Sparkasse hier 162, 8) Wertpapiere 9041 (zusammen) 34.223
Passiv, Geschäftsschulden 200, Rest 34.023 M
B. Nachlass Hälfte der Gütergemeinschaft 17.011 ab 1) Begräbniskosten 403, 2) Trauerkosten 216, 3) Erbschaftssteur 244 (zusammen) 863, Aktivrest 16.148.
Zuteilungen I. Die Wittwe erhält die 2 Hausgrundstücke 24.000 (…)
Décès, Strasbourg (n° 1326)
Strassburg am 2. Juni 1911. Vor dem Standesbeamten auf Grund des vorgelegten Trauscheins anerkannt der Schriftsetzer August Hutter, wohnhaft in Strassburg, Langstraße 70, und zeigte an, daß der Spezereihändler August Theodor Hutter, Ehemann von Maria Anna Hutter geborenen Rossin, 68 Jahre 4 Monate alt, katholischer Religion, wohnhaft in Strassburg geboren zu Strassburg Sohn der verstorbenen Eheleute Philipp Hutter, Schuhmacher und Maria Anna Katharina geborenen Beckÿ, beide zuletzt in Strassburg wohnhaft, zu Strassburg, Langstraße 70, am ersten Juni des Jahres 1911 nachmittags um acht ein halb Uhr verstorben sei (i 76)
La maison revient à Marie Augustine qui épouse en 1919 Aloyse Bind, jardinier natif d’Osthoffen
Mariage, Strasbourg (n° 182)
Strassburg am 22. Februar 1919. Vor dem Standesbeamten erschienen heute zum Zwecke der Eheschließung 1. der Gärtner Aloys Bind, katholischer Religion geboren am 3. Dezember des Jahres 1884 zu Osthofen (Unter-Elsass), wohnhaft zu Strassburg Langstrasse 70, Sohn des Landwirts Aloys Bind und seiner Ehefrau Katharina, geborenen Finker, wohnhaft in Osthofen
2. die Geschäftsinhaberin Marie Augustine Hutter, katholischer Religion, geboren am 13. Januar des Jahres 1882 zu Strassburg, wohnhaft zu Strassburg Langstrasse 70, Tochter des verstorbenen Spezereihändlers August Theodor Hutter, zuletzt wohnhaft in Straßburg, und seiner Ehefrau Maria Anna geborenen Rosin, wohnhaft in Strassburg (i 30)